27 हनते हाँय तोमा एचेरेय कतातेरा, “आमराः अंगरी ईंग तिःईरे सोलोंग सोयमे अरू आमराः तिःई ईंग पंजररेम सोलोंगगे। आम बार जीव ओंगोल होड़ अहम होयाः अरू ईंग एचेरेम बिसवासगे।”
दो ईसू चेलाकू एचेरेय कताया, “ने बेलूर अरू गुनमिन बिसवासगे होड़कू, अपे सुदा तुमिस वरीयिंग दोहोनता? तुमिस वरी अपेयिंग सहाव?” हनते ईसू कतातेड, “माँय नंडा ईंग एचेरेपे अगूगेय।”
नाःआ अयूमवाडखन ईसू आँयग चेलाकू एचेरेय कतातेरा, “ने गुनमिन बिसवासगे होड़कू, अपे सुदा तुमिस वरीयिंग दोहोन? तुमिन वरी अपेयिंग सहाव?” हनते ईसू कतातेड, “माँय ईंग एचेरेपे अगूगेय।”
ईंगराः तिःई अरू काटकूनपे ञेल। ईंग हनाँय हवे। ईंगपे टोँवाव सो। ईंगराः देहरे इदा हना इया भूतराः जांग अरू मास मेर दोहोनता।”
नाःआ इया कतातेडखन ईसू हँकू एचेरे अनँयग तिःई अरू काटकूने उदुःगोतेड।
दो ईसू कता कुदातेरा, “अपे मेरपे बिसवासगेता अरू जिधू इदानपेःआ। ईंग तुमिस वरी अपे सुदा दोहोकियानखन अपेयिंग सहावगोड ञवन?” ईसू हाँयग होड़ एचेरेय कताया, “आम बेटा नंडाम अगूगेय।”
नाःआ इया कतातेडखन हाँय आँयगराः तिःई अरू पंजर हँकूय उदुःवातेरा। दो हँकू ईसू सिनहातेडखन मुरुककू अहाल-बहालयान।
तयोमरे एटाः चेलाकू हाँय एचेरेकू कतातेड, “अले ईसूले ञेलतेरा।” मनदो हाँय हँकू एचेरेय कताया, “ईंग हाँयराः तिःईरे काटीराः दुलूयिंग ञेल अरू हना दुलूरे ईंगराः अंगरी मेरिंग सोलोंगे अरू हाँय पंजररे ईंगराः तिःई मेरिंग सोलोंगे वरी ईंग ओरोयिंग बिसवासतेरा।”
दो तोमा कतातेड, “ने ईंगरीग परबू अरू भगवान।”
होड़कू अँननकूराः कसूरकूनकू सुदी अवे लगा भगवान नियमकूने एमेतेरा। मनदो होड़कूराः कसूर बनागरायान, हनामिन भगवान हँकुःआ होड़कू अरू बनागराय मयावातेडकुःआ,