22 नाःआ इया कतातेड तयोमरे हाँय हँकू ओंगतेडखने कताया, “सुद बिरुवा नापे।
अरू ईंग अपांग एचेरेयिंग अरजीगेता अरू हाँय अपे लगा अरू एटाःयीग संघरादारे वारता। हाँय अपे कहियो ओरोय अड़ाःतेडपेःआ।
मनदो संघरादार, ईंग अपांग अगीते अपे एचेरेयिंग वारेयता, हाँय अपे एचेरेय वेग मेला ईंग बदीरेय कता उदुःगेता। हाँय भगवान अगीतेय वेगता हान सतायराः बिरुवा हवे।
मनदो अपे एचेरे ईंग मीटोंग सताय कतायिंग कतायतना, ईंग सलाःतना दो, अपे लगा नफा होयाःता। ईंग मेरिंग सेन दो संघरादार अपे एचेरे ओरोय वेजेडा। मनदो ईंग सेन दो, हाँय अपे एचेरेयिंग वारगोडेयता।
दो ईसू अरूय कतातेरा, “भगवान अपेराः जीवे सलसतगे। अपांग ईंगे वारकेरा, हनन इया ईंग अपे होयिंग वारपेतना।”
अपे तोनोंगीग होड़राः कसूरपे बराव एंडागोड दो, हाँयराः कसूर भगवान बराव एंडागोडता। मनदो तोनोंगीग होड़राः कसूर अपे मेरपे बराव एंडाय, हाँयराः कसूर भगवान ओरोय बराव एंडातेरा।”
हाँय एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू लगा भगवान एमेयता हाँयग सुद बिरुवाराः बदीरेय कताया। हना बेला वरी भगवान अते ईसू मरंग मान मरजइत अरीने पवाः। हनालगा बिसवासतेराकू हँकुःआ होड़कू लगा सुद बिरुवा अरीने ओवाकुःआ।
हनते पतरस कतातेड, “नँकुःआ होड़कू सुद बिरुवाकू पवावयान दो बतिसमा गोगोः अते तोनोंगीग नँकू रोंकाव अवेकूताय जा? नँकू अबू इया सुद बिरुवाकू पवावकिया।”
हाँय हँकू एचेरेय होंबोरतेरा, “अपे बिसवासतेरा हना तयोमरे सुद बिरुवापे पवावनेना जा?” दो हँकू कता कुदातेरा, “चेले माःआन, अले हना इया सुद बिरुवा इदा माःआन कहियो मेरले अयूमगाड।”
दो पतरस कता कुदातेरा, “अपे कसूर अते जीवपे कुदा। अरू अपे जमा होड़कू ईसू मसीराः ञावते बतिसमापे गोः। दो अपेराः कसूर भगवान बराव एंडायता अरू भगवान अगीते सुद बिरुवापे पवाःता।
हँकुःआ जमा होड़कू भगवानराः सुद बिरुवातेकू पेरेगयान अरू एटाः एटाः भासीरेकू बड़राःआ।
हनते पतरस सुद बिरुवाते पेरेगनेनखन हँकू एचेरेय कतातेरा,
हँकुःआ होड़कू एचेरे हनमेला वरी भगवानराः सुद बिरुवा मेर वेगगान अरू हँकू, परबू ईसू मसीराः ञावते एकला बतिसमाकू गोःतेरा।
मीटोंग कता ईंगपे उदुःवा। अपे भगवानराः सुद बिरुवा करा इयापे पवावकिया, नियम मनावकेडखन जा, नपाय सरवन बिसवासकेडखन?