21 दो ईसू अरूय कतातेरा, “भगवान अपेराः जीवे सलसतगे। अपांग ईंगे वारकेरा, हनन इया ईंग अपे होयिंग वारपेतना।”
सवासितीपे दोहोना। रमू बुःआकूराः तलारे भेड़ाकू इयायिंग वारपेतना। हनालगा अपे बींगकू इया कनहूनदारकूपे दोहोन अरू पेरवाँकू इया बेगर गारबारतेपे दोहोन।
अपेकू नेत-नेवारता हँकुःआ होड़कू ईंगकू नेत-नेवारता, अरू ईंगकू नेत-नेवारता हँकुःआ होड़कू ईंगे वारकेरा हाँयग भगवानकू नेत-नेवारता।
हँकुःआ होड़कू कता उदुः होड़ेंगा, हननमेला असाका ईसू हँकू तलारेय चड़ाँयान अरूय कताया, “भगवान अपे लगा सलसते एमे।”
अपे ईंगपे अयूम! ईंग वारेयता हाँयग होड़ तोनोंगीग मनेवायता, दो हाँय ईंगे मनेवाता अरू ईंगे मनेवाता हाँय, ईंगे वारकेरा हाँये मनेवाता।”
ईंग अपे जीविंग सलसतगेता। ईंग इनिंग अपे जीविंग सलसतगेता, मनदो चउंदीसरिकुःआ होड़कू सलसतगेता हना इया कोवान। हनालगा अपेराः जीव अहापे कुंभलाव ओवा अरू अहापे बोर।
हनानाः एतवार दिन सिंगाड़ मेला, चेलाकू एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कूराः बोतोरते ओड़ाःरे सींग रेडतोकू दोहोना। दो ईसू हंडाय वेजेडा अरू हँकू तलारे चड़ाँनेनखने कतावाकुःआ, “भगवान अपेराः जीवे सलसतगे।”
नाःआ इया कतातेड तयोमरे हाँय हँकू ओंगतेडखने कताया, “सुद बिरुवा नापे।
आठ दिन तयोमरे ईसूरिकुःआ चेलाकू ओड़ाः पेंदारेकू दोहोना। अरू हँकू सुदा तोमा होंय दोहोना। हना ओड़ाःराः दुवार सींगतो दोहोना। हननमेला ईसू वेगनेना अरू हँकू तलारे चड़ाँनेनखने कतातेरा, “भगवान अपेराः जीवे सलसतगे।”
चउंदीसरिकुःआ होड़कू डंडियावकू लगा कोवान, मनदो हँकुःआ होड़कू सडावकू लगा भगवान अनँयग बेटाते वारतिरिया।
अरू सेरमो देस अगी भगवान रेम गोःगे अते मड़ंग हाँय आँयगरिकुःआ सुनावतो मूक चेलाकू एचेरे भगवानराः सुद बिरुवाते हुकुमकूने एमेवातेडकुःआ हनायिंग ओजाःकेरा।
मनदो सुद बिरुवा अपे एचेरेय वेगता अरू जंगरपे पवाःता। हनते अपे एरुसलेम सहररे, एहूदिया छतररे, समरिया राइजरे अरू चउंदीसराः जमा देसरे ईंगरिकुःआ हिदइतदारकूपे बड़ाँःता।”
मुरुक हिदइतदारकू तलारे ईंग अतेम अयूमकेरा हना सरवन बिसवासगेताकू हँकुःआ होड़कू एचेरेम जिमागे, जेमहा हँकू एटाः होड़कू हों नपायतेकू चेड अवेकू।
ने सुद अजी बोपोहकूतिंग, भगवान ईंगे राःकेरा हनन इया अपे होंय राःकेरा। हनालगा भगवानरीग बराहील अरू मूक पुजउरी हवे माःआनबू कबुलाःता हाँयग ईसू एचेरे अपेराः ओंगोलपे टक-टकगोड।
आम सुदा ओहेन जुमाः लगायिंग असरागेतना। हननमेला आम सुदा मुहा-मूहिंग बुतुड़ुता।