दो हाँय मी दिन, रइत मेला ईसू एचेरे सेनेडखने कताया, “ने गुरुजी, भगवान आम सुदा मेरेय दोहोकुः दो, आम एचेयता हना बयाव जुवाः इयाःआ बुता तोनोंगीग ओरोय एचे अवेतेरा। हनालगा अले सुसुदीतना आम भगवान अगीते अले चेडले लगाम वेगकिया।”
दो मी दिन ढड़काः बेला हाँय मीटोंग दरसने ञेलतेरा। हाँय मी होड़ सेरमो देसरीग बराहीले ञेलतेरा अरू हाँयग बराहील, हाँय एचेरे वेगवाडखने कताया, “ने कुरनेलियूस!”