12 दो हंडा उजड़ सोनहे तुसिंगतो बार होड़ सेरमो देसरिकिनाः बराहीलकिन, ईसूराः मुरदाकू मंडावतेरा हंडा मी होड़ बोः अगी अरू मी होड़ काट अगी दुड़ुःतोकिन दोहोना।
हंडा चेलाकू ञेनेल ञेलरे हाँयराः मुरइत बदलावयान अरू हाँयराः सुरइत बेर इया विड़चेड़नेना अरू हाँयराः सोनहे मरसल इया फक-फक उजड़यान।
ईसू सेरमो देस अगीय सेनेन मेला मूक चेलाकू तिंगीड घड़ीनकू संगीलेःआ दो असाका उजड़ सोनहे तुसिंगतो बार होड़ होड़किन हँकू एचेरेकिन चड़ाँयान।
मनदो अपे अते अदोम होड़कू अँनकूराः सोनहे कसूरते मेरकू मइलागरा। हँकू ईंग जुकूर इदानकुःआ। हननलगा हँकू उजड़ सोनहे तुसिंगकेडखन ईंग सुदाकू दँड़ाता।
दो ईंग कता कुदातेरा, “ने साहेब, अनम सुदीयता।” हनते हाँय ईंगे कतावाड, “नँकू मुरुक कटसिया सहावकेडखनकू पार वेगकिया हँकुःआ होड़कू हवे। नँकू अँननकूराः सोनहे भेड़ा होनराः बलंगीतेकू बुहाल उजड़केरा।”