32 ईसू अनँयग गुजुःराः बदीरेय कतातेरा हना इया होनोयाः लगा नाःआ इया होयानेना।
अरू बेगर एहूदाकूराः तिःईरेकू जिमागेयता अरू लंदा एरंगवा घड़ीनकू ञेडेयता अरू कुरूसरेकू ठोंकाव गोजेयता। मनदो पेय दिनरेय जियाव रिमुःता।”
“अपे सुसुदीतना बार दिन तयोमरे पसहा परोब इदा। अरू हनमेला होड़कू मनुवारीग बेटातकू सबेयता अरू कुरूसरेकू ठोंकाव गोजेयता।”
“अबू एरुसलेमबू सेनतना। मरंग पुजउरीकू अरू नियम चेडदार होड़कू तिःईरे मनुवारीग बेटातकू एचे सबेयता। हनते हँकुःआ होड़कू ञेड एंडागेय लगा जाःकिरिगखन बेगर एहूदाकू एचेरेकू जिमागेयता।
नाःआ अयूमतेडखन एहूदाकू ईसू तेके गोएगगेय लगा दिरिकू रेमतेरा।
एहूदाकू कतातेरा, “नपाय बुताम एचेतेरा हना अते अले आम दिरिते ञेड एंडामे लगा मेरले ओंगलेतना। आम मी होड़ होनोड़ एकला हवे अरू ईंग भगवान हवे, माःआनमे कताकेडखन भगवान बदीरे ओपता बड़राम कतायतना। हनालगा अले आम दिरितेले तेके गोएग एंडामेता।”
ईंग सुनावकेडकुःआ, हँकूयिंग सुसुदीतना। नुँहू अपे जमाकू बदीरे मेरिंग कतायतना, मनदो भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हना कता होनोयाः लगा इदा। ईंग सुदाय जोमा हाँयग होड़, ईंगरीग मुदइ होड़े बड़ाँवनेना।
दो पिलातूस कतातेरा, “नाँय गोःयायपे अरू अपे अँननपेराः नियम इया नाँयपे फड़ियावगेय।” दो एहूदा होड़कूरिकुःआ मूक होड़कू हाँय एचेरेकू कतातेड, “तोनोंगीग होड़ ञेड एंडा लगा अले एचेरे हातपात कोवानेःआ।”
(पतरस आँयगराः गुजुःते करा इया भगवाने मान मरजइतता, हना उदुःगे लगा नाःआ इया ईसू कतातेरा।) हनते ईसू पतरस एचेरेय कतातेरा, “ईंग दूरमे सनालावगोड ञवन।”
“मोसेस टयंगाब ततेररे पितड़राः बींग मीटोंग कंभारेय देगतिरिया हनन इया मनुवारीग बेटात होंकू देगगोडेयता,
हनते ईसू कतातेड, “अपे मनुवारीग बेटात कुरूसरेपे देगगेय दो अपे सुदीगोडता हनाँय इनिंग हवे, माःआन अरू ईंग इनिंगते तोनोंगाः मेरिंग एचेयता। मनदो ईंगरीग अपांग भगवान चेडगींगता हनानाःयिंग कता उदुःता।
हँकुःआ होड़कू इसतपनूस दिरितेकू तेकेया हनमेला हाँय अरजीतेरा, “परबू ईसू, ईंग आम तिःईरे ईंगराः हनसायिंग जिमागेतना।”
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, तोनोंगीग कठवारेकू ठोंकावगेयतान दो, हाँयग होड़ सती-सरापतोय दोहोनता। दो ईसू कुरूसरेकू ठोंकावतिरिग मेला, हाँय अबूराः कसूर बदलारे सती-सरापनेनखन नियमराः सती-सरापतेय सडावकेडबुःआ।