22 ईसू नाःआ इयाय कतातेड दो ईसू कुटीरे चड़ाँतेय दोहोना भगवानराः ओड़ाःरीग मी होड़ अगुरा होड़ चपड़तिरिगखने कताया, “मूक पुजउरी एचेरे आम नाःआ इयाम कतायता जा?”
दो अदोम होड़कू ईसू चोटरेकू बेगतेरा अरू अदोम होड़कू मेड हुमूतेनकू तोल रेडगोतेड अरू मुटकातेकू ञेंडेया। हँकू हाँय एचेरेकू कताया, “भगवानराः बड़रा उदुःगेमे।” अरू अगुरा होड़कू हों हाँयकू चपड़तेरा।
दो आम चिला लगाम होंबरेयिंगतना? अयूमकेराकू हँकुःआ होड़कू एचेरेम होंबरे ईंग चेले माःआनिंग कताकेरा?”
दो जूदा रूमी देसरिकुःआ अदोम सइना होड़कू अरू मरंग पुजउरी होड़कू अरू फरीसी होड़कू वारतेडकुःआ हँकुःआ भगवानराः ओड़ाःरिकुःआ अगुरादार होड़कूय अविर अगूतेरा। अरू हँकुःआ होड़कू मुरीकून, ढिबरीकून अरू अवजारकून साबतेडखन हंडाकू सोदोरयान।
हनते हँकू हाँय एचेरे वेग घड़ीनकू लंदावाया, “ने एहूदाकूरीग राजा, सलाम सलाम।” अरू हाँयकू चपड़गेया।