7 नुँहू हँकू सुदीगोतेडकू जमाकून उदुःगे लगा अरू बुता लगा जंगरमे एमेवातेडिंगा।
हना दिन अपे सुनुदीगोडता ईंग अपांग भगवान सुदा मिनी इदानिंगा अरू अपे ईंग सुदा मिनी इदानपेःआ अरू ईंग अपे सुदा हों।
अपांग एचेरे इदा हना जमाकून ईंगराः हवे। हनालगा ईंग मड़ंगरेयिंग कताकेरा, हाँय ईंग अतेय अयूमगेता हना कताकून अपेय उदुःवापेता, माःआन।”
ईंग सुदा इदानकुःआ, हँकुःआ बिसवासी होड़कू अनमरिकुःआ हवे अरू आम हँकू ईंगमे जिमावारा। अरू हँकूराः जीवते इनिंगकू मान मरजइतकेरा।
नाःआ चउंदीस अते ईंगमे जिमावातेरा, हँकुःआ होड़कू एचेरे आमिंग एचे सुदीगोतेडा। हँकू आमरिकुःआ दोहोना अरू आम हँकू ईंगमे जिमावातेरा अरू हँकू आमराः सरवनकू मनेवारा।
आम ईंगमे कता उदुःवातेरा हना सरवन ईंग हँकूयिंग कता उदुःवातेडकुःआ। हना हँकू मनेवाडखन आम ईंगमे वारतेरा हनाकू बिसवासकेरा। ईंग आम अगीतेयिंग वेगकिया, हना कताकू सुनुदीबाःगोतेडा।
हनते ईसू कतातेड, “अपे मनुवारीग बेटात कुरूसरेपे देगगेय दो अपे सुदीगोडता हनाँय इनिंग हवे, माःआन अरू ईंग इनिंगते तोनोंगाः मेरिंग एचेयता। मनदो ईंगरीग अपांग भगवान चेडगींगता हनानाःयिंग कता उदुःता।