25 अगम नपायीग अपांग, चउंदीसरिकुःआ होड़कू आम मेरकू सुदीगाडमेःआ। मनदो ईंग आमिंग सुसुदीतना अरू ईंगरिकुःआ चेलाकू होंकू सुदीयतना अनम ईंगमे वारकेरा।
ईंगरीग अपांग भगवान ईंग एचेरे जमाकूने जिमाकेरा। सनातायते अपात अड़ाःकेडखन तोनोंगीग होड़ बेटात मेरेय सुदीयता, अरू बेटात अड़ाःकेडखन तोनोंगीग होड़ अपात मेरेय सुदीयता। भगवान सुसुदी लगा बेटात सुनावकूता, हँकुःआ होड़कू एकला भगवानकू सुदी अवेता।
दो सिमोन पतरस कता कुदातेरा, “आम मसी हवे, जीयत इदानिया हाँयग भगवानरीग बेटात हवे।”
भगवान एचेरे ईसू अरजी चबाकेडखन हँकुःआ चेलाकू एचेरेय कताया, “ईंग अपांग ईंग एचेरे जमालेःआए जिमागोतेरा। अपात एकला सुदीयतना बेटात इये हवे अरू अपात इये हवे हना दो बेनेटात एकला सुदीयतना। अरू बेटात उदुःवाकू लगाय चहाःता हँननकुःआ होड़कू होंकू सुदीयता।”
तोनोंगीग होड़ भगवान कहियो मेरकू ञेलगडिया, मनदो भनगवानरीग दुलारीग मिनीटोंग बेटात एकला, अबू एचेरे भगवाने एचे उदुःकेरा।
अरू ईंग ईंगरिकुःआ भेड़ाकू लगा ईंगराः जीविंग एमेगोडता। ईंगरीग अपांग ईंगे सुदीता, हनन इया ईंग हों ईंगरीग अपांगिंग सुदीता।
हँकुःआ होड़कू ईंगे वारकेरा हाँय मेरकू सुदीगेयता। अपे ईंगरिकुःआ हवे। हनालगा हँकू अपे सुदा नाःआ जमाकूनकू एचेयता।
ईंग अपांग अगीतेयिंग वेगकिया, हना अपे बिसवासकेडखन ईंगपे अलार-दुलारकेरा। हनालगा ईंग अपांग अपे होंय अलार-दुलारता।
हँकू ईंग अरू ईंग अपांग मेरकू सुदीयतना। हनालगा हँकू अपे एचेरे नाःआ इयाकू एचेयता।
तोनोंगीग आम एचेरे तोनोंगाः होहोंबोर लगा कोवानेःआ। नुँहू अले सुदीगोतेडाले, आम जमा बरानाःम सुदीयतना। ननानाः अते अले बिसवासगेतना आम भगवान अगीतेम वेगकिया, माःआन।”
ईंग नाःआ चउंदीसरे ओरोयिंग दोहोनेना मनदो नँकू चउंदीसरेकू दोहोनता अरू ईंग आम एचेरेयिंग सेनता। ने सुद अपांग भगवान, अलंग मिनी इदानलंगा, हनन इया हँकू हों मिनीकू दोहोन लगा ईंगमे एमेवातेरा अनमराः ञावराः जंगरते हँकूम बनसावगोड ञवन।
आम ईंग चउंदीसरेम वारकिडिंगा, हनन इया हँकू हों ईंग चउंदीसरेयिंग वारकेडकुःआ।
ने अपांग, आम ईंग सुदा मिनी इदानमेःआ अरू ईंग आम सुदा मिनी इदानिंगा, हनन इया हँकुःआ होड़कू हों जमाकू अँननकू अँकू मिनी जुवाः। नाःआते चउंदीसरिकुःआ होड़कू बिसवासगेता अनम ईंगमे वारकेरा।
आम ईंग सुदा मिनी इदानमेःआ अरू ईंग हँकू सुदा मिनी इदानिंगा, जेमहा हँकू जमालेःआतेकू मिनी जुवाः। हनाते चउंदीसरिकुःआ होड़कू सुदीयता अनम ईंगमे वारकेरा अरू आम ईंगमे दुलारकेरा हनन इया हँकू होंम दुलारकूतना।
मिनीटोंग सताय भगवान अनम इदानमेःआ। दो आम अरू आम वारकिरिया हाँयग ईसू मसी, अलंग बना होड़कू सुदीलंगता, हनानाः हमा ओरो टुटीगनेना हना जीव।
आम ईंगमे कता उदुःवातेरा हना सरवन ईंग हँकूयिंग कता उदुःवातेडकुःआ। हना हँकू मनेवाडखन आम ईंगमे वारतेरा हनाकू बिसवासकेरा। ईंग आम अगीतेयिंग वेगकिया, हना कताकू सुनुदीबाःगोतेडा।
चउंदीसरिकुःआ होड़कू डंडियावकू लगा कोवान, मनदो हँकुःआ होड़कू सडावकू लगा भगवान अनँयग बेटाते वारतिरिया।
हँकू डोंगा सलाव सलाव बार कोस वरी तोराकू दो ईसू दनाः दाः सेरमो अँकू अगी वेगतो ञेलतिरिगखनकू बोरोयान।
मनदो ईंग हाँय अगीतेयिंग वेगकिया हनालगा हाँयिंग सुदीतना।”
हनते हँकू ईसू एचेरेकू होंबोरतेड, “आम अपांग करे इदानिया?” दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “अपे ईंग मेरपे सुदींगतना, अरू ईंग अपांग हों मेरपे सुदीयतान। ईंगपे सुदीकेः दो ईंग अपांग होँपे सुदीकेःआ।”
अपे हाँय मेरपे सुदीगेयतना, मनदो हाँय ईंग सुदीयतना। हाँय मेरिंग सुदीयता माःआन ईंग कताकेःआ होले ईंग अँननपे इयायिंग लबराकुःआ। मनदो हाँय ईंग सुदीयतना अरू हाँयराः कता इयायिंग सलाःतना।
ईंग नाःआ सहररेयिंग दँड़ा मेला अपेराः मुरतीकून तिंगीड घड़ीनिंग ञेलतेरा। हनमेला ईंग मीटोंग धामिंग ञेलतेरा अरू हना चोटरे नाःआ इया ओजाःतो इदा; होड़कू मेरकू सुदीयता हाँयग भगवान लगा। अपे बेगर सुदीतेपे जागगेयतना हनाँयग भगवानिंग परसार उदुःतना।
जेमहा हँकू ईंग बदीरेकू सुदी अवेय अरू अँनकूराः कसूर अड़ाःकेडखन अंदरा दूर अते मरसल अगीकू वेग अरू कलउराः आड़ अते भगवान अगी जीवकू कुदा अवेय। नाःआते भगवान हँकूराः कसूरे बराव एंडाता अरू ईंग एचेरे बिसवासकेडखन एचे सुदकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू सुदा इताडदारकू होयाःता।
हँकू भगवान मेरकू मनेवायता अते, अँकूराः बेनेलूर ओंगोल इयाकू एचेय लगा भगवान अनाड़ाः एंड़ागोतेडकुःआय।
तोनोंगीग बुझाः होड़ कोवाया, भगवान ञामीग होड़ तोनोंगीग कोवाया।
अरू मनाड़ंग वरीते भगवान अनँयगराः फड़ियाव सताय हवे माःआने एचे उदुःवाडबुःआ। अरू नुँहू हों ईसू एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू फड़ियावतो होड़कू हवे माःआने मनेवाबूता।
भगवान अगम कनहूनदार इदानिया। अरू हाँय ओंगोल दोहोकेरा, कनहूनदारकू अँनकूराः कनहूनते ईंग बदीरे ओरोकू सुदी अवेतेरा, माःआन। मनदो अले नपाय सरवनले परसारगे अते बिसवासगेताकू हँकुःआ होड़कू सडाव लगा भगवान ओंगोल दोहोकेरा। अरू नपाय सरवन मेरकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू लगा अलेराः परसार बेगर लूर इया इदा।
भगवान मेरकू सुदीयता हँकुःआ होड़कू इया अपे अते तोनोंग तोनोंग होड़कू जियाःतना। हनालगा अपे गियू जुवाः लगा नाःआ इयायिंग कतायतना, नपायपे सुरतान अरू कसूरगे लगापे अड़ाः एंडागोड।
नाःआ चउंदीसरीग देवता, कलउ बेगर बिसवासी होड़कूराः जीवे अनंदरागोतेडा। ननानाः अते भगवानरीग सिरामइत मसी अगम मरंग इदानिया माःआन उदुःगेयता हना नपाय सरवनराः मरसल अँकू जीवरे मेरकू अटकार अवेयता।
अरू भगवान मेरकू सुदीयतना अरू परबू ईसूराः नपाय सरवन मेरकू मनाःतना, हँकुःआ होड़कू भगवान डंडियावकूताय।
हना वरीते हँकू अते हुडिंगीग सहे मरंगीग, हँकू जमाकू ईंगकू कबुलाःता। हनालगा परबूपे कबुलाः, माःआन तोनोंगीग अनँयगराः देसरिकुःआ होड़कू, अरू अनँयगरिकुःआ वपक-बोपोहकू ओरोय चेडतेडकुःआ।
भगवान सताय अरू बिसवासगेयीग इदानिया। नानाः लगा अबू भगवान एचेरे सेनेकियानखनबू बकाःता, ईंग कसूरकिरिंग, माःआन, दो हाँय अबूराः कसूरे बराव एंडागोडता अरू जमा बरानाः गारबार अबूराः जीव अतेय अमिंगगोडता।
चउंदीसराः बुँहड़ीन अते मड़ंग भगवान मुरुक होड़कूराः ञाव ञेड एंडात भेड़ा होनराः जीवराः कागदरेय ओजाः दोहोकेरा। अरू हना कागदरे ञाव ओजाःतो कोवानेःआ, हँकुःआ जमा होड़कू हाँयग जानरकू जागता।
हनते दाःराः हातपाते पवावनेना हाँयग बराहील कतातिंग अयूमतिरिया, “ने सुद भगवान, आम इदानमेःआ अरूम दोहोना, आम नाःआ फड़ियावरे सताय इदानमेःआ।