1 अपे बिसवास अहापे अड़ाःगे लगा नाःआ कता अपे एचेरेयिंग कता उदुःकेरा।
दो ईंग बदीरे बिसवासरे बड़ियाड़कू दोहोनता हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान भलावाता।”
मनदो हँकू गुनमिन जेरगुःता अरू हुडिंग बेला वरी दोहोनता हना दूब इया इदानकुःआ। हँकुःआ होड़कू तोनोंग तोनोंग इयाःआ कटसियारे सहे संतावरेकू पराःतान मेला, भगवानराः दूरकू अड़ाःगोडता।
दो ननन इया हँकुःआ होड़कू हाँयकू आड-बेकारवातिरिया। दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “तोनोंगीग भगवानराः बड़रा कता होड़ अनँयगराः सहररे सहे अनँयग ओड़ाःरिकुःआ होड़कूते मान मरजइत मेरेय पवाःता।”
हना कटसिया मेला मुरुक होड़कू बिसवास अड़ाःकेडखनकू कुदा जुवाःता। मुरुक होड़कू एटाः होड़कूकू एचे साबता अरूकू हिनइस-बिनइस होड़ेंगता।
ईंग मुरुक बहालरे इदानिंगा। हनन इया अपेराः जीव हों मुरुक बनाहाल जुवाः लगा नाःआ कता अपे एचेरेयिंग कताकेरा।
नाःआ जमा होनोयाः बेला अपे उहियार अगूय लगा अपे एचेरे नाःआ कतायिंग कता उदुःकेरा। ईंग अपे सुदायिंग दोनोहोना। हनालगा मड़ंगरे नाःआ कता ईंग अपे एचेरे मेरिंग कतागाड।
आम तोनोंगाः मास जोम सहे रंजावतो अंगूर रस ञूय, सहे एटाः तोनोंगाःम एचेतान अते एटाः होड़मे एचे कसूरगेयता दो, आम हना अलोम एचेय।
जेमहा अपे ननपायते नपाय कता जमालेःआपे सुदी अवेय, अरू ईसू मसी कुदा वेग वरी सुद अरू बेगर गारबारतेःआ नपाय लूर-नेवन अपे जीवरे होया जुवाः।
अरू भगवानराः कागदरे एटाःरे नाःआ इया ओजाःतो इदा; “नाःआ दिरि होड़कू एचे तोहोडकूता अरू हान होड़कू एचे तामगोडकूता।” हँकुःआ होड़कू सरवन मेरकू बिसवासगाड। हनालगा भगवान हँकूय दोहो ओवाडकुःआ हनन इया हँकुःआ होड़कू तोहोडयनाकू।