24 तोनोंगीग होड़ नुँहू वरी मेरेय एचेगरा हना बुता ईंग हँकू तलारे मेरिंग एचेकेः दो, हँकू एचेरे कसूरराः बोझा ओरो होयाकुःआ। मनदो हँकू ईंग अरू ईंगराः बुताकू ञेलकेरा अरू ईंग अरू ईंग अपांग बनरकू हिनइस-बिनइसवारा।
अंधाकू ञेलतना, टुठा होड़कू सेनतना, कुड़गा होड़कू नपाययना, भइरा होड़कू अयुमेतना, गोएगतो होड़कू जियाव रिमुःतना अरू गरीब होड़कू एचेरे नपाय सरवनकू परसारगेतना।
बतिसमा एमेयीग होड़ एहुना नपाय धरमिया दूरे उदुःवातेडपेःआ। अरू अपे हाँय एचेरे मेरपे बिसवासगाड। मनदो मलगुजारी गोः होड़कू अरू सनहा-सनही होड़कू बिसवासतेरा। अरू नाःआ ञेलतेडखन तयोमरे हों अपे कसूर अते जीव कुदाकेडखन एहुना एचेरे मेरपे बिसवासगाड।”
ईसू हाँयग भूते उडुंगगोतेड दो, हाँयग होड़ बड़राःआय। जमा होड़कू बयावनेनखनकू कतातेड, “जमा इसराएल राइजरे नाःआ इया अले नुँहू वरी मेरले ञेलगरा।”
हँकुःआ होड़कू ञेञेला हनन मेलारे हाँय ओहेन रेमकेडखन पटियाय रेमतेड अरू अनँयग ओड़ाः होर तोराय। जमा होड़कू बयावयान अरू भगवान जागतेडखनकू कतातेड, “अबू नाःआ इया तोनोंगाः कहियो ओरोबू ञेलतेरा।”
दो ईसू होंबरेया, “चिन चिला कता हंडा होयानेना?” हँकिन ईसू एचेरेकिन कताया, “नसरेतरीग ईसू, भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ दोहोना अरू हाँय भगवान अरू होड़कू मड़ंगरे मुरुक जंगरते भगवानराः बड़राय कताःआ अरू बुताय एचेःआ।
मनदो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंग अपांग अगीते मुरुक बयाव जुवाः इयाःआ बुताकूनिंग एचे उदुःवाडपेःआ। हना अते करा बुता लगा, दिरिते ईंग ञेड एंडा लगापे ओंगलेतना?”
ईंग भगवानराः बुता मेरिंग एचेयतना दो ईंग एचेरे अलोपे बिसवासगे।
दो मरंग पुजउरीकू लाजर हों ञेड एंडा लगा बुइदकू तुलातेरा।
हाँय ईंगे ञेलतान दो ईंगे वारकेरा हाँये ञेलता।
हनते ईसू कतातेड, “ने पिलिपूस, ईंग मुरुक दिन वरी अपे सुदा इदानिंगा अरू नुँहू वरी आम ईंग मेरेम सुदींगतना जा? ईंगे ञेलकेरा हाँयग होड़ ईंग अपांग होंय ञेलकेरा। दो आम करा इयाम कतायतना, अपाममे उदुःवाले, माःआन।
हँकुःआ होड़कू ईंगे वारकेरा हाँय मेरकू सुदीगेयता। अपे ईंगरिकुःआ हवे। हनालगा हँकू अपे सुदा नाःआ जमाकूनकू एचेयता।
ईंग मेरिंग वेगकुःआ अरू हँकू ओरोयिंग कतावाकेकिकुः दो, हँकू एचेरे कसूरराः बोझा ओरो दोहोकुःआ। मनदो नुँहू हँकू ओरोकू कता अवेतेरा, अले मेरले कसूरगरा माःआन।
ईंगे हिनइस-बिनइसवाता हाँय, ईंग अपांग होंय हिनइस-बिनइसवायता।
होड़कू ईंग एचेरे मेरकू बिसवासगेता, हनालगा सुद बिरुवा अँकूराः कसूर बदीरे उदुःवाकूता।
दो हाँय मी दिन, रइत मेला ईसू एचेरे सेनेडखने कताया, “ने गुरुजी, भगवान आम सुदा मेरेय दोहोकुः दो, आम एचेयता हना बयाव जुवाः इयाःआ बुता तोनोंगीग ओरोय एचे अवेतेरा। हनालगा अले सुसुदीतना आम भगवान अगीते अले चेडले लगाम वेगकिया।”
“बुता पुरावगे लगा अपांग ईंग एचेरेय जिमाःतेरा अरू नुँहूयिंग एचेयतना, हना बुता पुरावगे लगा अपांग ईंगे वारकेरा। नाःआ ईंग बदीरे हिदइत इया दोहोनता अरू एहुनाराः हिदइत अते मरंग इदा।
मनदो ईंग अपे एचेरेयिंग कतातेरा, अपे ईंगपे ञेलकेरा। हनारे हों मेरपे बिसवासगींगतना।
हनते हों मुरुक होड़कू हाँय एचेरेकू बिसवासतेरा अरूकू कताया, “मसी वेग मेला नाँयग होड़ अते बगरा बयाव जुवाः इयाःआ बुताकूने एचेयता जा?”
चउंदीसराः मड़ंग जूग वरीते हों अंधाय जनमावनेना हाँयग होड़राः मेड तोनोंगीग नपायकेरा, हना मेर अयूमगना।
ईसू हँकू एचेरेय कताया, “अपे अंधापे दोहोकुः दो अपे एचेरे कसूरराः बोझा ओरो दोहोनेना। मनदो अपे कतायतना, अले ञेञेलतनाले, हनानाः अते अपेराः कसूरराः बोझा दोनोहो जुवाःता।”
अरू सुद बिरुवा अरू आँयग जंगर एमेवातेडीगखन भगवान नसरतरीग ईसूय एटाःतिडिया। भगवान ईसू सुदाय दोहोन अते, हाँय एटाः एटाः गाँव सहरकून सेनेडखन नपाय बुताय बुतातेरा अरू भूतकू समसावनेना हँकुःआ होड़कूय नपायगोतेडा।
ने इसराएल होड़कू, ईंगपे अयूम, अपे तलारे ञेनेल ञेलरे होड़कू नपाय जुवाःता हना बुता, मुरुक बयाव जुवाः इयाःआ बुताकून अरू चिनहाकून नसरत सहररीग ईसूते एचेतेडखन भगवान हाँये लुंबाड़ दोहोकिरिया, हना कता अपे नपायतेपे सुदीयतना।
हँकुःआ होड़कू भगवानकू हिनइस-बिनइसवाता, एटाः होड़कूकू एचे बेग-हतागेयता अरू बड़वार होड़कू इदानकुःआ। हँकू कसूरगे लगा नँवा नँवा बुइदकू तुलाता अरू एंगा अपाराः कता मेरकू मनाःता।
हँकू अडिग होड़कू अरू बेगर बुइदतेकुःआ होड़कू होया जुवाःता अरू बड़वारगुः होड़कू अरू भगवान एचेरे बहालगुः अते अँननकू बहालगुः लगाकू ओंगोल ञवनता।
ने सनहा-सनहीत होड़कू, अपे मेरपे सुदीयता जा, अपे नाःआ चउंदीसराः जिनिसकूनपे मंजूरवाता दो, अपे भगवानपे हिनइस-बिनइसवाता। तोनोंगीग होड़ चउंदीसराः जिनिसकून मंजूरगे लगाय चहाःता दो, हाँयग होड़ भगवानरीग मुदइ होड़ इदानिया।