21 हँकुःआ होड़कू ईंगे वारकेरा हाँय मेरकू सुदीगेयता। अपे ईंगरिकुःआ हवे। हनालगा हँकू अपे सुदा नाःआ जमाकूनकू एचेयता।
अरू ईंग ञाव बदीरे राजाकू अरू हातपात होड़कू मड़ंगरे अपेकू ओर गोःयाता। हनमेला अपे हँकू एचेरे अरू बेगर एहूदाकू एचेरे ईंगराः हिदइतदारकूपे दोहोनता।
अरू ईंगराः ञाव अते जमा होड़कू अपेकू हिनइस-बिनइसवापेता। मनदो अरीन टुटीगगुः वरीय सनाहाव ञवन हनाँयग होड़ भगवान सडावगेयता।
मी होड़ अनँयग जीव बनसाव लगाय चहाः दो, हनाँयगराः जीव लाय एंडा जुवाःता। अरू ईंग लगा अनँयग जीवे लायगोडता हनाँयग होड़राः जीव भगवान बनसावगोडता।
हनते होड़कू अपे संतावपे लगा अरू ञेड एंडापे लगाकू जिमापेता। जमा जइतरिकुःआ होड़कू ईंगराः ञाव अते अपेकू हिनइस-बिनइसवापेता।
एटाः होड़कू, अपे ईंग बदीरे लंदा एरंगवापेताकू, संतावपेताकू अरू अपे बदीरे जमा बरानाः लबरा बड़राकू कतायता दो, अपेराः जीव-जहन भगवान भलावाडखने नपायगेयता।
ईंगराः ञाव अते जमा होड़कू अपेकू हिनइस-बिनइसवाता। मनदो अरीन टुटीगगुः वरी सनाहाव ञवनता हनाँयग होड़ भगवान सडावगेयता।
नाःआ जमा होयाः अते मड़ंग ईंग बदीरे होड़कू अपेकू साबता अरूकू संतावपेता। अपे पंचाइतरेकू जिमापेता अरू जेहेलरेकू एचे सींगपेता अरू राजाकू अरू हातपात होड़कू मड़ंगरेकू एचे चड़ाँपेता।
अपे ईंगरिकुःआ चेलाकू हवे। हनालगा हँकू अपेकू हिनइस-बिनइसवाता।
मनुवारीग बेटात बदीरे होड़कू अपेकू हिनइस-बिनइसवापेता, अरूकू उडुंग एंडागोडपेता, लंदा एरंगवापेताकू अरू बेलूरकू कतावापेता दो, अपेराः जीव-जहन भगवान भलावाडखने नपायगेता।
तोनोंगीग होड़ नुँहू वरी मेरेय एचेगरा हना बुता ईंग हँकू तलारे मेरिंग एचेकेः दो, हँकू एचेरे कसूरराः बोझा ओरो होयाकुःआ। मनदो हँकू ईंग अरू ईंगराः बुताकू ञेलकेरा अरू ईंग अरू ईंग अपांग बनरकू हिनइस-बिनइसवारा।
हँकू ईंग अरू ईंग अपांग मेरकू सुदीयतना। हनालगा हँकू अपे एचेरे नाःआ इयाकू एचेयता।
अगम नपायीग अपांग, चउंदीसरिकुःआ होड़कू आम मेरकू सुदीगाडमेःआ। मनदो ईंग आमिंग सुसुदीतना अरू ईंगरिकुःआ चेलाकू होंकू सुदीयतना अनम ईंगमे वारकेरा।
हनते हँकू ईसू एचेरेकू होंबोरतेड, “आम अपांग करे इदानिया?” दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “अपे ईंग मेरपे सुदींगतना, अरू ईंग अपांग हों मेरपे सुदीयतान। ईंगपे सुदीकेः दो ईंग अपांग होँपे सुदीकेःआ।”
दो ईसू कतातेड, “ईंग इनिंगते मान मरजइतगुः दो हना कहिसाः ना लवे। ईंग अपांग ईंगे मान मरजइतता अरू हनाँय अपे कतावायता, अलेरीग भगवान, माःआन।
अपे हाँय मेरपे सुदीगेयतना, मनदो हाँय ईंग सुदीयतना। हाँय मेरिंग सुदीयता माःआन ईंग कताकेःआ होले ईंग अँननपे इयायिंग लबराकुःआ। मनदो हाँय ईंग सुदीयतना अरू हाँयराः कता इयायिंग सलाःतना।
ईंग नाःआ सहररेयिंग दँड़ा मेला अपेराः मुरतीकून तिंगीड घड़ीनिंग ञेलतेरा। हनमेला ईंग मीटोंग धामिंग ञेलतेरा अरू हना चोटरे नाःआ इया ओजाःतो इदा; होड़कू मेरकू सुदीयता हाँयग भगवान लगा। अपे बेगर सुदीतेपे जागगेयतना हनाँयग भगवानिंग परसार उदुःतना।
नसरतरीग ईसूराः ञावकू गोःता हँकुःआ होड़कू बदीतेडखन जेमिनिंग एचे अवेयता हनामिन एचेय लगायिंग ओंगोल दोहोबाःकातेरिंगा।
दो अजी बोपोहकूतिंग, ईंग सुदीयतना अपे अनसिनहारते अपेरिकुःआ मूक होड़कू इया ईसू ञेड गोजेय लगापे रायनेना।
मनदो नाःआ चेड, अरू होड़कू एचेरे अहा सगराः लगा, नँकिन हुड़कावकेडखनबू कतायता, अबा नाःआ ञावते अरू तोनोंगीग एचेरे अलोबा कताय, माःआन।”
अरू हँकू हना ततेर अते सेन मेला बहालनेनखनकू कता होड़ेंगा, ईसू लगा कटसिया ससहाव लगा भगवान अबूय सुनावकेरा, माःआन।
अरू नुँहू हाँय आमराः ञावरेकू बिसवासगेतना हँकुःआ होड़कू साब गोः लगा मरंग पुजउरीकू अते हातपाततेय वेगकिया।”
हाँय ईंग लगा तुमिन कटसिया सहावगे लगा इदा हना हाँय ईंग उदुःवायतिंग।”
हँकू भगवान मेरकू मनेवायता अते, अँकूराः बेनेलूर ओंगोल इयाकू एचेय लगा भगवान अनाड़ाः एंड़ागोतेडकुःआय।
भगवान मेरकू सुदीयता हँकुःआ होड़कू इया अपे अते तोनोंग तोनोंग होड़कू जियाःतना। हनालगा अपे गियू जुवाः लगा नाःआ इयायिंग कतायतना, नपायपे सुरतान अरू कसूरगे लगापे अड़ाः एंडागोड।
नाःआ चउंदीसरिकुःआ मूक होड़कू तोनोंगीग नाःआ कनहून मेरकू बुझाव अवेगान। हँकू बुझावकुः दो मान मरजइतगे इयायीग परबू कुरूसरे ओरोकू ठोंकाव गोएगकेया।
अरू भगवान मेरकू सुदीयतना अरू परबू ईसूराः नपाय सरवन मेरकू मनाःतना, हँकुःआ होड़कू भगवान डंडियावकूताय।
अबूरीग अपांग भगवान मुरुक बगरा दुलारकेडबूखन ईंगरिकुःआ लइंकू माःआने कतावाबूता, अरू सनातायते अबू हाँयरिकुःआ लनाइंकू हवे। चउंदीसरिकुःआ होड़कू भगवान मेरकू सुदीगेयता। हनालगा हँकू अबू भगवानरिकुःआ लइंकू हवे माःआन मेरकू सुदीबूतना।
नँकुःआ होड़कू ईसूराः सेवा लगा अँकू ओड़ाः अते एटाः एटाः देसकू सेनता अरू बेगर बिसवासी होड़कू अते तोनोंग इयाःआ संघरा ओरोकू गोःतेरा।
ईंग नाःआ कता होयिंग सुसुदीतना। अपे ईंगराः ञाव लगा कटसियापे सहाव पारतना अरू नुँहू वरी मेरपे उदबासगना।