7 अपे ईंगपे सुदीकेःआ दो ईंगरीग अपांग होँपे सुदीकेःआ। मनदो नुँहू वरीते अपे हाँयपे सुदीयतना अरू हाँय होँपे ञेलकिरिया।”
ईंगरीग अपांग भगवान ईंग एचेरे जमाकूने जिमाकेरा। सनातायते अपात अड़ाःकेडखन तोनोंगीग होड़ बेटात मेरेय सुदीयता, अरू बेटात अड़ाःकेडखन तोनोंगीग होड़ अपात मेरेय सुदीयता। भगवान सुसुदी लगा बेटात सुनावकूता, हँकुःआ होड़कू एकला भगवानकू सुदी अवेता।
भगवान एचेरे ईसू अरजी चबाकेडखन हँकुःआ चेलाकू एचेरेय कताया, “ईंग अपांग ईंग एचेरे जमालेःआए जिमागोतेरा। अपात एकला सुदीयतना बेटात इये हवे अरू अपात इये हवे हना दो बेनेटात एकला सुदीयतना। अरू बेटात उदुःवाकू लगाय चहाःता हँननकुःआ होड़कू होंकू सुदीयता।”
तोनोंगीग होड़ भगवान कहियो मेरकू ञेलगडिया, मनदो भनगवानरीग दुलारीग मिनीटोंग बेटात एकला, अबू एचेरे भगवाने एचे उदुःकेरा।
तोनोंगीग होड़ नुँहू वरी मेरेय एचेगरा हना बुता ईंग हँकू तलारे मेरिंग एचेकेः दो, हँकू एचेरे कसूरराः बोझा ओरो होयाकुःआ। मनदो हँकू ईंग अरू ईंगराः बुताकू ञेलकेरा अरू ईंग अरू ईंग अपांग बनरकू हिनइस-बिनइसवारा।
हँकू ईंग अरू ईंग अपांग मेरकू सुदीयतना। हनालगा हँकू अपे एचेरे नाःआ इयाकू एचेयता।
ने अपांग, आम ईंग सुदा मिनी इदानमेःआ अरू ईंग आम सुदा मिनी इदानिंगा, हनन इया हँकुःआ होड़कू हों जमाकू अँननकू अँकू मिनी जुवाः। नाःआते चउंदीसरिकुःआ होड़कू बिसवासगेता अनम ईंगमे वारकेरा।
आम ईंग सुदा मिनी इदानमेःआ अरू ईंग हँकू सुदा मिनी इदानिंगा, जेमहा हँकू जमालेःआतेकू मिनी जुवाः। हनाते चउंदीसरिकुःआ होड़कू सुदीयता अनम ईंगमे वारकेरा अरू आम ईंगमे दुलारकेरा हनन इया हँकू होंम दुलारकूतना।
ईंग हँकू एचेरे आमिंग एचे उदुःगोतेरा अरू उनुदुःगोड ञवनतिंग। हनाते आम ईंगमे दुलारता, हना दुलार हँकू एचेरे हों दोहोनता अरू ईंग इनिंग हँकू सुदा मिनीयिंग दोहोगोड ञवनता।
मिनीटोंग सताय भगवान अनम इदानमेःआ। दो आम अरू आम वारकिरिया हाँयग ईसू मसी, अलंग बना होड़कू सुदीलंगता, हनानाः हमा ओरो टुटीगनेना हना जीव।
नाःआ चउंदीस अते ईंगमे जिमावातेरा, हँकुःआ होड़कू एचेरे आमिंग एचे सुदीगोतेडा। हँकू आमरिकुःआ दोहोना अरू आम हँकू ईंगमे जिमावातेरा अरू हँकू आमराः सरवनकू मनेवारा।
आम ईंगमे कता उदुःवातेरा हना सरवन ईंग हँकूयिंग कता उदुःवातेडकुःआ। हना हँकू मनेवाडखन आम ईंगमे वारतेरा हनाकू बिसवासकेरा। ईंग आम अगीतेयिंग वेगकिया, हना कताकू सुनुदीबाःगोतेडा।
तोनोंगीग होड़ अपांग मेरकू ञेलगरिया। मनदो ईंग भगवान अगीतेयिंग वेगकिया, अरू ईंग इनिंग एकला अपांगिंग ञेलकेरा।
हनते हँकू ईसू एचेरेकू होंबोरतेड, “आम अपांग करे इदानिया?” दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “अपे ईंग मेरपे सुदींगतना, अरू ईंग अपांग हों मेरपे सुदीयतान। ईंगपे सुदीकेः दो ईंग अपांग होँपे सुदीकेःआ।”
भगवान कतातेरा, “अंदरा अते मरसल विड़चेड़,” अरू हनाँय अनँयगराः मरसल अबू जीवरे विड़चेड़तेरा, जेमहा भगवान तुमिन मरंग इदानिया हना कता परबू ईसू मसीतेबू सुदी अवेय।
भगवान तुमिन मरंग इदानिया हना हाँयग बेटात उदुःगेता अरू हाँय सिरामइत भगवान बरोबइर इदानिया। हाँय जमा जिया-जइतकून अनँयगराः अगम जंगर सरवनतेय संभाड़गोड ञवनता। हाँय होड़कूराः कसूर बराव एंडाकेडखन सेरमो देसरे इदानिया हाँयग मरंग भगवानराः खउना गतररे हातपात सुदाय दुड़ुःयना।
ने सपायाड़कू इया होड़कू, अपे मनाड़ंगते इदानिया हाँयग भगवानपे सुदीकेरा। ननानाः लगा अपे लगा ईंग ओजाःगेतना। ने डिंघा होड़कू इया इदानपेःआ, अपे बेलूर इदानिया हाँयग कलउपे हरुवावकेरा। ननानाः लगा अपे लगा ईंग ओजाःगेतना।