5 हनते तोमा ईसू एचेरेय होंबोरतेड, “ने परबू, अले मेरले सुदीयतना आम करेम सेनता, दो अले करा उड़ी दूरले सुदीय?”
पिलिपूस, बरतुलमाय, तोमा, मलगुजारी गोः होड़ मती, हलपाइरीग बेटात एकूब, तददे,
नाःआ अयूमवाडखन ईसू आँयग चेलाकू एचेरेय कतातेरा, “ने गुनमिन बिसवासगे होड़कू, अपे सुदा तुमिस वरीयिंग दोहोन? तुमिन वरी अपेयिंग सहाव?” हनते ईसू कतातेड, “माँय ईंग एचेरेपे अगूगेय।”
दो ईसू हँकिन एचेरेय कताया, “ने बोको होड़किन, भगवानराः बड़रा कता होड़कू कताया हना जमा बड़रा अबा गते-गातबा बिसवासगेतना जा?
हनते दिदिमूस माःआनकू कतावायता, हाँयग तोमा एटाः चेलाकू एचेरेय कतातेड, “दो अबू हों हाँय सुदा गुजुः लगाबू सेन।”
अरू ईंग सलाःतना हना ततेर सुदरुराः दूर अपे सुदीयतना।”
ईंगराः हुकुम ननाः हवे, ईंग अपेयिंग अलार-दुलारता। हनन इया अपे होँपे अलार-दुलार होड़ेंग।
मनदो नुँहू ईंगे वारकेरा हाँय एचेरेयिंग सेनतना। हनारे हों अपे अते तोनोंगीग ईंग एचेरे ओरोपे होंबोरतेरा, आम करम सेनतना, माःआन।