26 मनदो भगवान ईंगराः ञावते संघरादार इदानिया हाँयग सुद बिरुवा अपे एचेरेय वारेयता। अरू हाँयग सुद बिरुवा जमा कताकूने चेडपेता अरू ईंग अपे एचेरेयिंग कता उदुःतेरा हना जमाकूने एचे उहियार अगूपेता।
ईसू मसी नाःआ इयाय जनमावनेना। हाँयरीग एंगात मरियमराः मंगा बरा उसूप सुदा होयानेना। मनदो हँकिन मिनीरेकिन दोहोन अते मड़ंग, मरियम सुद बिरुवातेय भरी-पावनेना।
दो उसूप नाःआ इयाय ओंगोल दोहोतेरा दो, परबू भगवानरीग बराहील सपनारे हाँय एचेरे एचे ञेलनेनखने कताया, “ने दाऊदरीग नइड़-बाँस होड़ उसूप, सुनुद बिरुवाते मरियम भरी-पावकिया। हनालगा हाँय आम अइमी बड़ाँः अते अहम बोर।
हनालगा अपे जमा जइत होड़कू एचेरे सेनेकियानखन ईंगरिकुःआ चेलाकूपे बड़ाँव अरू हँकू अपात अरू बेटात अरू सुद बिरुवाराः ञावते बतिसमापे एमेवाकू।
अपे कसूर अते जीवपे कुदागे लगा, दाःते बतिसमायिंग एमेयतना। मनदो ईंग तयोमरेय वेगता, हाँयग होड़ ईंग अते मरंग इदानिया। हाँयराः चाटी रेम जुकूर हों कोवायिंगा। हाँय सुद बिरुवाते अरू सेंगेलते अपे बतिसमाय एमेवापेता।
दो दाऊद अनँयग आँयग सुद बिरुवाते पेरेगनेनखने कतातेरा, भगवान ईंगरीग परबू एचेरेय कतातेरा, ईंग आमरिकुःआ मुदइ होड़कू हरुवावकेडकूखन आमराः काट चोडुः लगा अरीनिंग तुलाकू वरी ईंगराः खउना तिःई गतर दुडुःकियानखन आम ईंग सुदाम राइजकू।
अपे दरबाररेकू साब इदीपेता हनमेला अपे अलोपे ओंगोल दोहोगे, ईंग चेले माःआनिंग कतायता। हनमेला भगवान उदुःवापेता हना कतापे बड़रा। अपे कतायता हना अपेराः बड़रा ओरो दोहोनेना, मनदो सुद बिरुवाराः बड़रा दोहोनता।
भगवान हाँय मरंगे ओंगलेयता अरू हाँय रंजावतो अंगूरराः रस सहे एटाः तोनोंगाः बुलुः जिनिस अलोय ञूय। हाँय एंगातराः दोनोंगे पेंदाते भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगतोय दोहोनता।
सेरमो देसरीग बराहील हाँय एचेरेय कताया, “सुद बिरुवा आम एचेरे वेगता अरू जमाकू अते मरंग भगवानराः जंगर आम एचेरे दोहोनता। हनालगा जनमावगुःताय हाँयग सुद लँइग भाबी भगवानरीग बेटा हवे, माःआनकू कतावायता।
इलिसिबा, मरियमराः सलामे अयूमतेरा दो इलिसिबाराः दोंगे पेंदारे लँइग डोलावनेना अरू इलिसिबा सुद बिरुवातेय पेरेगयान।
हनते एहुनारीग अपात जकरिया भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगनेनखन भगवानराः बड़राय कता उदुःतेरा,
अपे कसूर होड़कू इदानपे हों अँनपे लइंकू लगा नपाय नपाय जिनिसकूनपे एमेयता। दो अपे अते अगम नपाय अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग एचेरे सुद बिरुवापे असेय दो, अपे लगा चिला लगा मेरेय एमेकेःआ?”
दो हंडा एरुसलेम सहररे सिमोन ञावीग होड़ दोहोना। हाँय बेगर गारबार होड़े दोहोना अरू भगवानराः नियम इयाय जियाःआ। भगवानराः सुद बिरुवा हाँय जीवरे दोहोना। इसराएल होड़कूय सडावता हाँयग होड़ लगा सिमोन ततंगीःआ।
ईंग अपांग जबानकेरा हाँयग सुद बिरुवायिंग वारेयता। अरू हाँय अते अपे सेरमो देसराः जंगर अरीनपे पवाः वरी ननानाः सहररेपे दोहो हताड़।”
हनमेला भगवानराः सुद बिरुवा पेरवाँ तितीग इया हाँय चोटरे उतराव वेगनेना। अरू सेरमो होरते बड़रा अयूमनेना, आम ईंगरीग दुलार बेटा हवे अरू ईंग आम सुदा राजू इदानिंगा, माःआन।
नाःआ अते मड़ंग ईंग इनिंग हाँय मेरिंग सुदी अवेगडीग। मनदो ईंग होड़कू दाःते बतिसमा एमेवाकू लगाय वारतिडिंगा हाँयग भगवान ईंग एचेरेय कताया, सुद बिरुवा सेरमो देस अते उतरावकियानखन रोंकावतोम ञेलता हनाँयग होड़ सुद बिरुवाते होड़कू बतिसमाय एमेवाकूता, माःआन।
नाःआ कता मड़ंगरे ईसूरिकुःआ चेलाकू मेरकू बुझावगान। मनदो ईसू जियाव रेमनेनखन सेरमो देस तोराय हना तयोमरे हँकू हाँय बदीरे नाःआ कता भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा अरू होड़कू हाँय लगा नाःआकूनकू एचेतेरा माःआनकू उहियार अगूतेरा।
अरू ईंग अपांग एचेरेयिंग अरजीगेता अरू हाँय अपे लगा अरू एटाःयीग संघरादारे वारता। हाँय अपे कहियो ओरोय अड़ाःतेडपेःआ।
नाःआ जमा कता ईंग अपे सुदा दोनोहोन मेलायिंग कतातेरा।
मनदो संघरादार, ईंग अपांग अगीते अपे एचेरेयिंग वारेयता, हाँय अपे एचेरेय वेग मेला ईंग बदीरेय कता उदुःगेता। हाँय भगवान अगीतेय वेगता हान सतायराः बिरुवा हवे।
मनदो अपे एचेरे ईंग मीटोंग सताय कतायिंग कतायतना, ईंग सलाःतना दो, अपे लगा नफा होयाःता। ईंग मेरिंग सेन दो संघरादार अपे एचेरे ओरोय वेजेडा। मनदो ईंग सेन दो, हाँय अपे एचेरेयिंग वारगोडेयता।
ईसू गोएगतो अतेय जियाव रेमनेना हना तयोमरे आँयगरिकुःआ चेलाकू नाःआ कताकू उहियार अगूतेरा। हँकू हनमेला भगवानराः कागदरे नाःआ बदीरे ओजाःतो दोहोना हना कताकून अरू ईसू कता उदुःतेरा हना जमाकूनकू बिसवासतेरा।
नाःआ इया कतातेड तयोमरे हाँय हँकू ओंगतेडखने कताया, “सुद बिरुवा नापे।
भगवानराः बड़रा कता होड़कूराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, भगवान हँकुःआ जमा होड़कूय चेडकूता। अपांग भगवानतेकू अयुमेता अरूकू चिडुःता हँकू, ईंग एचेरेकू वेगता।
हाँय एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू लगा भगवान एमेयता हाँयग सुद बिरुवाराः बदीरेय कताया। हना बेला वरी भगवान अते ईसू मरंग मान मरजइत अरीने पवाः। हनालगा बिसवासतेराकू हँकुःआ होड़कू लगा सुद बिरुवा अरीने ओवाकुःआ।
अरू सेरमो देस अगी भगवान रेम गोःगे अते मड़ंग हाँय आँयगरिकुःआ सुनावतो मूक चेलाकू एचेरे भगवानराः सुद बिरुवाते हुकुमकूने एमेवातेडकुःआ हनायिंग ओजाःकेरा।
मी दिन ईसू आँयग चेलाकू सुदा जोजोम मेला हँकू एचेरे नाःआ हुकुमे एमेतेरा, “एरुसलेम सहर अते अपे अहापे सेन। मनदो भगवान जबानकेरा हना पवाः लगा ननंडापे तंगीगोड ञवन। अरू नाःआ कता बदीरे ईंग अपे एचेरे मड़ंगरेयिंग कतातेरा।
मनदो सुद बिरुवा अपे एचेरेय वेगता अरू जंगरपे पवाःता। हनते अपे एरुसलेम सहररे, एहूदिया छतररे, समरिया राइजरे अरू चउंदीसराः जमा देसरे ईंगरिकुःआ हिदइतदारकूपे बड़ाँःता।”
परबू मड़ंगरेय कतातेरा हना कतायिंग उहियार अगूतेरा, एहुना, होड़कू दाःते बतिसमाय ओवातेडकुःआ, मनदो भगवान अपे आँयग सुद बिरुवाते बतिसमाय एमेवापेता, माःआन।
दो हँकू उपास घड़ीन परबूकू जाग मेला, सुद बिरुवा कतातेरा, “ईंग राःकेडकिना हना बुता एचे लगा बरनाबास अरू साहूलपे एटाःगोड।”
दो भगवानराः सुद बिरुवा हँकिन बना होड़ वारगोतेडकिन अरू हँकिन सिलुकिया सहर अगी तोराकिन अरू हना ततेर अते जहाजरे देगकियानखन सइपरास डुगु अगी तोराकिन।
नाःआ कताकून अड़ाःकेडखन अपे एचेरे अरू तोनोंगाः बोझा अहा होयाः लगा भगवानराः सुद बिरुवा लगा अरू अले लगा हों नपाय लगावनेना।
जमा होड़कूराः इंदरीय सुदीता हाँयग भगवान, अबूय सुनावकेरा अरू हँकुःआ होड़कू लगा आँयग सुद बिरुवा एमेतेडखने उदुःतेरा, ईंग अपे होयिंग सुनावकेडपेःआ, माःआन।
भगवानराः सुद बिरुवा आसिया राइज सेन अते रोंकावतेडकुःआ। हनालगा पउलूस अरू आँयगरिकुःआ सउंगताकू पिरगिया अरू गलातिया छतरतेकू सेनेडा।
हाँय जमाकू अते मरंग तुलाकिडिगखन भगवान आँयग खउना तिःई गतरे हातपात सुदाय एचे दुड़ुःकिरिया। मड़ंगरे अपांग भगवान जबानतेरा हाँयग सुद बिरुवा भगवान अते ईसू पवावनेनखन अपे अयुमेतना अरूपे ञेलतना हना अले एचेरेय वारगोतेडा।
हँकुःआ जमा होड़कू भगवानराः सुद बिरुवातेकू पेरेगयान अरू एटाः एटाः भासीरेकू बड़राःआ।
हनालगा अपे अँननपेराः जीवपे अगुरागे अरू अपेराः आड़रे इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू होँपे तिहाकू। भगवान अनँयग बेटातराः बलंगीतेय किजाकेडकुःआ भगवानराः कलसियारिकुःआ होड़कू नपाय अगुवा होड़कू इयापे तिहाकू।
ईंग एचेतेरा, हना बुताकूनते जमा बुताकून मुरुक मिहनइत घड़ीनपे एचेय लगा अरू गरीब होड़कू संघरावाकू लगायिंग उदुःवाडपेःआ। परबू ईसू कतातेरा, गोगोः अते एएमे लगा ननपाय इदा, हना कता होँपे उहियारगोड ञवन।”
हँकू अँननकू अँकू अड़ा-चउकीयान अरू अदोमकू सेन लगाकू सपड़ाःआ दो पउलूस नाःआ इयाय कतातेड, “भगवानराः बड़रा कता होड़ एसयाहते सुद बिरुवा अपेरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू एचेरे नाःआ कता सनाताए कतातेरा,
दो पतरस कतातेड, “ने हनानियाह, आम कलउराः ओंगोल इया सलाः लगा आम जीव हाँय एचेरे चिला लगाम जिमातेरा? आम भगवानराः सुद बिरुवा एचेरे चिला लगाम लबराकिया? कियारी अकिरिंगकेडखन अदोम ढिबुवा चिला लगा हिगारकेडखनमे दोहोगोतेडा?
दो इसतपनूस अरूय कताया, “अपे तुड़ेंग-तपेग होड़कू हवे अरू मुरुक हेहेर होड़कू इदानपेःआ। अपे भगवानराः तोनोंगाः बड़रा अयूम लगा सहे मनाव लगा अपे मेरपे चहाःतना। अपे अपेरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू इया इदानपेःआ। अपे सुद बिरुवा भगवानराः बड़रा कता होड़कू एचेरे कतातेरा, हना कतापे एरंगवाःआ।
मनदो इसतपनूस, भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगनेनखन सेरमो अगीय संगीलतेरा। दो हाँय भगवान अगीतेःआ मरसले ञेलतेरा अरू ईसू भगवानराः खउना गतर चड़ाँतेय ञेलतिरिया।
भगवानराः राइज जोम ञूय बदीरे कोवानेःआ। मनदो हन भगवानराः ओंगोल इयाःआ सताय कता बदीरे अरू सुद बिरुवा एमेयता हना सलसत अरू बहाल बदीरे इदा।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे ईसू मसी एचेरेपे बिसवासकेरा। हना अते अबू नाःआ असराय ओवाडबुःआ हाँयग भगवान, अपेराः जीव सलसतते अरू बहालतेय पेरेगगोड लगायिंग अरजीतना, जेमहा अपे सुद बिरुवाराः जंगरते हना असरारेपे बडे जुवाः।
बेगर एहूदाकू लगा ईसू मसीरीग मूक चेलाय बड़ाँवकिडिंगा अरू ईंग मी होड़ पुजउरी होड़ इया भगवानराः नपाय सरवनिंग परसार उदुःगेतना, जेमहा हँकू भगवान ननायगुः लगा सुद बिरुवाते सुदकेडकूखन बलिदान इयायिंग जिमा अवेकू।
भगवान अनँयगराः सुद बिरुवा अबू लगाय एमेकेरा अरू हाँयग सुद बिरुवा अबूराः जीवरे भगवानराः दुलारे पेरेगकेरा। हनालगा अबू असरागेता, हनारे अबूराः जीव मेर हुडिंगगुःता।
हनालगा ईंग कतायतना, सुद बिरुवाराः अगुवाइतेय सलाःता हाँयग होड़, ईसू सती-सरापतो इदानिया माःआन मेरेय कतायता। सुद बिरुवा तोनोंगीग मेर अगुवाइवाय दो हाँय, ईसू, परबू हवे, माःआन ओरोय कता अवेतेरा।
अपे मेरपे सुसुदीतना जा, अपेराः देह सुद बिरुवाराः डेरा हवे। अरू हाँयग बिरुवा भगवान अगीतेःआ दहिन हवे अरू हाँय अपे जीवरेय दोहोनता। दो अपे अँननपेरिकुःआ ना लवे।
परबू ईसू मसी अपेय मयावा अरू भगवान अपेय दुलार अरू सुद बिरुवाराः संगइती अपे जमाकू सुदा सगर सइट होनोयागोड ञवन। आमीन!
नाःआ जमा अले जीवरे होयानेना। हनारे हों अले सुद जीवले जियाःआ, अरू भगवानराः सरवनले ओंगोल बुझाःआ अरू सहाव घड़ीन सुधा होड़कूले दोहोना। अले एचेरे सुद बिरुवा दोहोनता अरू सतायते होड़कूले दुलारा।
अपे सडावता हना नपाय सरवनराः सताय कता अपे हों अयूमकेडखनपे बिसवासकेरा अरू हनमेला भगवान जबानतेरा हाँयग सुद बिरुवा अपे जीवरे मीटोंग मोहोर इया लगावतेडखन ईसू मसीते आँयगरिकुःआ निकता होड़कूय बड़ाँवकेडपेःआ।
जेमहा परबू ईसू मसीरीग अगम मरंगीग अपात भगवान, अपे सेरमो देसराः कनहूने एमेवापे लगा अरू अनउर नपायते हाँयपे सुदी अवे लगा अनँयगराः कताकूने उदुःवापे।
सुद बिरुवाराः चिनहाते टुटीगगुःराः दिन भगवान अपे जमालेःआतेय सडावपेता। दो सुद बिरुवा अहापे एचे अदरुजीगे।
हनालगा तोनोंगीग होड़ नाःआ कताय आड-बेकारवा दो, हाँय होड़कूराः कता मेरेय आड-बेकारवाता, मनदो अबू लगा आँयगराः सुद बिरुवाय एमेयता हनाँयग भगवाने आड-बेकारवाता।
अबू जीवरेय दोहोनता, हाँयग भगवानराः सुद बिरुवाते आम एचेरेय जिमाकेरा हना सताय सरवनमे जतनगे।
अबूराः तोनोंगाः नपाय बुताते भगवान मेरेय सडावगडबू, मनदो अनँयग आँयग मयावाडबूखन आँयगराः सुद बिरुवा अबू जीवरे पेरेगकेडखन अबूराः कसूरे बुहालकेरा अरू नँवा जीवे एमेकेरा।
सुद बिरुवा हों नाःआ कताकून भगवानराः कागदरे इसराएल होड़कू बदीरे हिदइत एमेतेरा,
चिनहाकूनते अरू बयाव जुवाः इयाःआ बुताकूनते अरू एटाः एटाः इयाःआ ञेनेल ञेलरे नपाय जुवाःता हना बुताकूनते, अरू अनँयग हिछा इया होड़कूय हटिंगवातेरा हाँयग सुद बिरुवाराः दहिनकूनते भगवान, हाँयराः सरवन सताय हवे माःआन हिदइते उदुःबाःगोतेडा।
हनालगा सुद बिरुवा कतायता हनन इया, तिसिंग अपे भगवानराः अरोपे अयूम दो,
नाःआते सुद बिरुवा उदुःवाबूता, मड़ंगाः टपइर ओड़ाः दोहोना हना वरी तोनोंगीग हना मुनुरुक सुद ततेररे ओरोय बोलो अवेनेना।
हँकू अँननकूराः नफा लगा कोवान, मनदो नपाय सरवनकू अयुमेता हँकुःआ होड़कू लगाकू सेवाःआ, माःआन भगवान हँकूय एचे सुदीवातेडकुःआ। अरू नाःआ बेलारे, भगवान सेरमो देस अतेय वारकेरा हाँयग सुद बिरुवाराः जंगरते पपरसार होड़कू अपे एचेरे, सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू हों बुझाः लगाकू तरसाःतना, हना नपाय सरवनकू परसारकेरा।
भगवानराः बड़रा कता होड़कू अँननकूराः हिछा इया सहे एटाः होड़कूराः ओंगोल इया कता उदुःगे लगा कहियो मेरकू ओंगोलगाड। मनदो सुद बिरुवाराः अगुवाइते भगवान अगीतेकू कता उदुःतेरा।
मनदो ईसू मसी सुद बिरुवाय ओवाडपेःआ अरू नाःआते अपे जमा सताय कतापे सुदीयतना।
मनदो अपे लगा भगवान सुद बिरुवाय एमेकेरा। दो तोनोंगीग एटाः होड़ अपे चेडपे लगा कोवानेःआ। सुद बिनिरुवा अपे जमा कताकून एचे सुदीपेता अरू हाँय उदुःवापेता हना कता लबरा ना लवे, मनदो सनाताय हवे। सुद बिरुवा अपेय चेडकेरा हनन इया मसी सुदापे सनालावगोड ञवन।
नाःआ कतारे पेयटोंग हिदइत इदा,
मनदो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपेराः मुरुक सुद बिसवास बड़ियाड़ इदीनपे अरू सुद बिरुवा अगुवाइवापेता हना इयापे अरजी।
अयूम अवेयता हाँयग होड़, सुद बिरुवा कलसियारिकुःआ होड़कू एचेरे चेले माःआन कतायतना हनाय अयूम ठुड़ावा। जितावबाः जुवाः हाँयग होड़ लगा, बार तुरहा गुजुःते हाँयराः तोनोंगाः हनी ओरो होयानेना।”