15 अपे ईंगपे अलार-दुलारता दो, ईंगराः हुकुमपे मनाःता।
अनँयग एंगात सहे अपात, ईंग अते बगराय दुलारगेयता हाँयग होड़, ईंग जुकूर कोवाया। अरू ईंग अते बगरा, बेटात सहे बिटीते दुलारता हाँयग होड़ हों ईंग जुकूर कोनोवाया।
हनते ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंग भगवान अगीतेयिंग वेगकिया अरू ईंग इनिंग ओंगोलते मेरिंग वेगगना, मनदो हनाँय ईंगे वारकेरा। भगवान अपेरीग अपांगे दोहोकुः दो अपे ईंग सुदा अलार-दुलारतेपे दोहोकुःआ।
तोनोंगीग परबू मेरेय अलार-दुलारगेय दो, हाँय सती-सरापतो इदानिया। ने अलेरीग परबू, वेनेगबाःकनमे।
अबू ईसू मसी सुदा मिनी इदानबुःआ दो, खतनान सहे बेगर खतनातबू दोहोन, हनारे तोनोंगाः मतलोब कोवानेःआ। मनदो मइद कता ननानाः हवे, एटाःकू दुलार घड़ीन अबूराः बिसवास उउदुः लगा इदा।
सतायरे अबूरीग परबू ईसू मसीकू दुलारगोड ञवनतना हँकुःआ होड़कूराः जीव सगर सइट भगवान मयावागोड ञवन।
अपे नुँहू वरी ईसू मसी मेरपे ञेलगडिया। हनते हों अपे हाँयपे दुलारतना। अपे नुँहू हों हाँय मेरपे ञेलेयतना, हनते हों अपे हाँय एचेरेपे बिसवासगोड ञवनतना, अरू ओरोपे उदुः चबा अवेतेरा हना मुरुक बगरा बहालते इदानपेःआ।
भगवानराः हुकुम इयाबू जियाः दो हनानाः हवे सताय दुलार। मड़ंगरे भगवान अतेम अयूमकेरा हना हुकुम इया सगर सइट दुलार हड़ाः होड़ेंग इदा।