49 ईंग इनिंग ओंगोलते मेरिंग कतागरा, मनदो ईंग चिला कता इदा अरू करा इयायिंग कताय, हना ईंगे वारकेरा हाँयग ईंग अपांग, ईंगे हुकुमवारा।
आम मेरेम बिसवासगेतना जा, ईंग अपांग सुदा मिनी इदानिंगा अरू अपांग ईंग सुदा हों मिनी इदानिया, माःआन? ईंग कतायता हना कता ईंग, ईंगराः ओंगोलते मेरिंग कतायतना, मनदो अपांग ईंगराः जीवरेय दोहोनता अरू आँयगराः बुता ईंगतेय एचेयता।
ईंग मेरेय अलार-दुलारगींगता हाँय, ईंगराः सरवन मेरेय मनेवाता। अपे अयुमेता हना सरवन इनिंगराः कोवान, मनदो ईंगे वारकेरा ईंग अपांगराः हवे।
मनदो अपांग ईंग एचेरेय हुकुमकेरा, हनानाः इयायिंग एचेयता। नाःआते चउंदीसरिकुःआ होड़कू सुदीगोडता, ईंग अपांगिंग अलार-दुलारता, माःआन। दोबू अबू रिमुः अरू नानतेबू सेन।”
तोनोंगीग बेगारी होड़ आँयगरीग मालिकराः ओंगोल मेरेय सुदीयता। हनालगा ईंग अपे नुँहू वरीते बेगारी होड़कू माःआन ओरोयिंग कतावातेडपेःआ। ईंग अपांग एचेरेयिंग अयूमकेरा, हना जमा कताकून अपेयिंग कता उदुःवाडपेःआ। हनालगा ईंग अपे ईंगरिकुःआ सउंगताकू माःआनिंग कतावापेता।
आम ईंगमे कता उदुःवातेरा हना सरवन ईंग हँकूयिंग कता उदुःवातेडकुःआ। हना हँकू मनेवाडखन आम ईंगमे वारतेरा हनाकू बिसवासकेरा। ईंग आम अगीतेयिंग वेगकिया, हना कताकू सुनुदीबाःगोतेडा।
आम ईंगमे अयूम, अले सुदीयतना हनाले कतायतना अरू अले अयूमकेरा हनाले उदुःतना। मनदो अपे अलेराः कता मेरपे मनाःता।
हाँय अयूमकेरा अरूय ञेलतेरा हना कता बदीरेय कता उदुःगेतना। मनदो तोनोंगीग हाँयराः कता मनाः लगा मेरकू चहाःता।
दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “अपे ईंगपे अयूम! बेटात अनँयग आँयते तोनोंगाः ओरोय एचे अवेतेरा। मनदो हाँय अपात एचेतेय ञेलता हनानाः एकला हाँय एचेयता। अपात एचेयता, हनन इया बेटात होंय एचेयता।
“ईंग इनिंग ईंगते तोनोंगाः मेरिंग एचे अवेयता। ईंग भगवान अगीतेयिंग अयुमेता हनन इयायिंग फड़ियावकूता। ईंग इनिंग ओंगोल इया एचेय लगा मेरिंग चहाःतना, मनदो भगवान ईंगे वारकेरा, अरू हाँयराः ओंगोल इया एचेय लगायिंग चहाःतना। हनालगा ईंगराः फनड़ियाव सताय इदा।”
दो सिमोन पतरस कता कुदातेरा, “ने परबू, अले इये एचेरेले सेन? ओरो टुटीगनेना हना जीवराः सरवन दो अनम एचेरे इदा।
हनते ईसू हँकू एचेरेय कतातेड, “ईंग इनिंग ओंगोलते मेरिंग चेडकूता, मनदो ईंगे वारकेरा हाँयराः ओंगोल इयायिंग चेडकूतना।
अपे बदीरे मुरुक कताय लगा अरू फड़ियावगे लगा इदा। मनदो ईंगे वारकेरा हाँय सताय इदानिया अरू ईंग हाँय अतेयिंग अयूमकेरा हनानाः कताकून चउंदीसरिकुःआ होड़कू एचेरेयिंग कतायतना।”
हनते ईसू कतातेड, “अपे मनुवारीग बेटात कुरूसरेपे देगगेय दो अपे सुदीगोडता हनाँय इनिंग हवे, माःआन अरू ईंग इनिंगते तोनोंगाः मेरिंग एचेयता। मनदो ईंगरीग अपांग भगवान चेडगींगता हनानाःयिंग कता उदुःता।
हनते ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंग भगवान अगीतेयिंग वेगकिया अरू ईंग इनिंग ओंगोलते मेरिंग वेगगना, मनदो हनाँय ईंगे वारकेरा। भगवान अपेरीग अपांगे दोहोकुः दो अपे ईंग सुदा अलार-दुलारतेपे दोहोकुःआ।
ईसू मसी बदीराः उदुःतो कताकून, भगवान ईसू मसी एचेरेय जिमातेरा, जेमहा हाँय अनँयगरिकुःआ सेवकियाकू हलीते होनोयाः लगा इदा हना कताकूने उदुः अवे। ईंग एहुना, ईसू मसीरीग सेवकिया होड़ हवे। अरू हाँय सेरमो देसरीग बराहील वारतेडखन नाःआ कताकून ईंग एचेरेय एचे उदुःवातेरिंगा।