47 ईंगराः सरवने अयूमता मनदो हना सरवन इया मेरेय सलाःता हाँयग होड़ ईंग मेरिंग फड़ियावगेयता। ईंग चउंदीसरिकुःआ होड़कू फड़ियाव लगा मेरिंग वेगगना, मनदो हँकू सडावकू लगायिंग वेगकिया।
“अपे ईंगपे अयूम, ईंग एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू अते तोनोंगीग हुडिंगीग होड़ अहापे आड-बेकारवाय। सेरमो देसरे नँकूरिकुःआ अगुरादार बराहीलकू, हंडा इदानिया ईंगरीग अपांग भगवान सुदा सगर बेला इदानकुःआ।
[मनुवारीग बेटात केड़ेत होड़कू ञामकेडखन सडावकू लगाय वेगकिया।]
मनुवारीग बेटा अनँयग एचे सेवान लगा मेरेय वेगगना। मनदो हाँय जमा होड़कूय सेवा लगा अरू अनँयग जीव एमे अटूकेडखन होड़कू सडावकू लगाय वेगकिया। हनन इया अपे हों एटाःकूपे सेवाकू।”
मनुवारीग बेटा, केड़ेत होड़कू ञामकू लगा अरू सडावकू लगा चउंदीसरेय वेगकिया।”
हनते हँकू एटाः गाँवरे तोराकू।]
ईंग आड-बेकारकेडखन ईंगराः कता मेरेय मनाःता हाँयग होड़ फड़ियावगेय लगा मी होड़ फड़ियावदार इदानिया। ईंग कता उदुःतेरा हनानाः कताते टुटीगगुः दिनरे हाँयराः डड़ियाव होयाःता।
चउंदीसरिकुःआ होड़कू डंडियावकू लगा कोवान, मनदो हँकुःआ होड़कू सडावकू लगा भगवान अनँयग बेटाते वारतिरिया।
“अपे अहापे ओंगले, ईंग अपांग मड़ंगरे अपेयिंग जाःता, माःआन। अपे भरसागेतना हाँयग मोसेस हवे अपेरीग जाजाःयीग होड़।
अपे बदीरे मुरुक कताय लगा अरू फड़ियावगे लगा इदा। मनदो ईंगे वारकेरा हाँय सताय इदानिया अरू ईंग हाँय अतेयिंग अयूमकेरा हनानाः कताकून चउंदीसरिकुःआ होड़कू एचेरेयिंग कतायतना।”
अबूरीग परबू अबू सुदा सहाव घड़ीने दोहोना दो, हना अबू सडावगुःराः बेलाबू बुझाः। ननानाः कता बदीरे अबूरीग बिसवासी वगाबू पउलूस हों हाँय पवावनेना हना कनहून इया अपे लगाय ओजाःकेरा।
भगवान आँयगरीग बेटात चउंदीसरिकुःआ जमा होड़कू सडाव लगाय वारकिरिया। अले हाँय अँननले मेडतेले ञेलतिरिया अरू हिदइतले एएमेयतना।