39 एसयाह नाःआ इया हों भगवान बदीरेय ओजाःतेरा,
दो ईंग इनिंग अपांगराः बुतायिंग एचेता अरू अपे ईंग एचेरे मेरपे बिसवासगेता होले, ईंगराः बयाव जुवाः इयाःआ बुतारेपे बिसवासगे। हनाते अपे सुदीगोडता अपांग सुदायिंग मिनीयना अरू अपांग ईंग सुदा होंय मिनीयना।”
नाःआते भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ एसयाह ओजाःतेरा हनानाः कता इया होयानेना। ने परबू, अलेराः सरवन इये बिसवासकेरा, अरू आमराः जंगर इये सुदीतेरा?
हाँय हँकूराः मेडे अंदरागोतेड, अरू हँकूराः जीवे केटेगगोतेड नाःआते हँकू अँकू मेडते अहाकू ञेल अरू जीवरे अहाकू सुदी अवेय अरू ईंग एचेरे हँकू नपायगुः लगा जीव अहाकू कुदागे। हनालगा हँकू मेरकू बिसवास अवेगाड।
अपे अँननपे अपे जाग होड़ेंगता अरू मिनीटोंग इदानिया हाँयग भगवान अगीते मान मरजइत पवाः लगा अपे मेरपे चहाःतना। दो अपे करा उड़ी ईंगपे बिसवास अवे?”
ईंगे वारकेरा, ईंगरीग अपांग तोनोंगीग होड़ मेरेय रगेय दो, हाँयग होड़ ईंग एचेरे ओरोय वेगनेना अरू ईंग एचेरेय वेगता हाँयग होड़ टुटीगगुःराः दिनरे ईंग जियाव रेमगेयता।
हँकू जमा बेला सनहा-सनही ओंगोलरेकू दोहो ञवनता, अरूकू कसूरगोड ञवनता। हँकू बुकली-बोको होड़कू एचे कसूरकू लगाकू लहरावकूता। हँकू लुभिया ओंगोल लगाकू हेवायना अरू भगवान अगीते सती-सरापतो इदानकुःआ।