28 ने अपांग, अनम एचे मान मरजइतगुः।” हनते सेरमो अगीते भगवानराः अरो अयूमनेना, “ईंग इनिंग मान मरजइतकिया, हनते अरूयिंग मान मरजइतगुःता।”
दो हनमेला ईसू कतातेरा, “ने सेरमो देस अरू चउंदीसरीग मालिक, ईंगरीग अपांग भगवान, ईंग आमिंग धनियाबादतना। आम नाःआ कताकून, कनहूनदारकू अरू सुदीदारकू अतेम ओकोतेरा अरू लइंकू इया होड़कू एचेरेम उदुःकेरा।
हाव, ने अपांग भगवान, नाःआ अनमराः नपाय मरंगाः हिछा इया इदाना।
पतरस नाःआ इयाय कनकता मेला मीटोंग विड़चेड़तो बदरी हँकू दाब रेडगोतेडकू अरू हना बदरीते भगवानराः बड़रा अयूमनेना, “नाँय ईंगरीग दुलार बेटा हवे, नाँय बदीरे ईंग मुरुक बहालते इदानिंगा। नाँयराः कतापे मनाः।”
हनते ईसू अरजी लगा अरू सेनेडखने अरजीतेरा, “ने अपांग, नाःआ कटसियाराः दूररे ईंगके सेन लगा इदान दो अनमराः ओंगोल इया होयाः।”
अरू सेरमो होरते बड़राय अयूमतेरा, “नाँय ईंगरीग दुलार बेटा हवे अरू नाँय सुदा राजू इदानिंगा।”
अरू सेरमो होरते बड़राय अयूमतेरा, “आम ईंगरीग दुलार बेटा हवे अरू ईंग आम सुदा राजू इदानिंगा।”
ने अबबा, आम अते जमाकून होनोया जुवाःता। नाःआ कटसियाराः दूर ईंग अतेम चलाःगोड। मनदो ईंगराः हिछा इया कोवान, मनदो अनमराः हिछा इया होयाः।”
पतरस कताय मेला बदरी हँकू जमाकू दाब रेडगोतेडकू। हना बदरी अते भगवानराः बड़राकू अयूमतेरा, नाँय ईंगरीग दुलार बेटा हवे। दो अपे नाँयराः कतापे मनाः, माःआन।
हनमेला भगवानराः सुद बिरुवा पेरवाँ तितीग इया हाँय चोटरे उतराव वेगनेना। अरू सेरमो होरते बड़रा अयूमनेना, आम ईंगरीग दुलार बेटा हवे अरू ईंग आम सुदा राजू इदानिंगा, माःआन।
हना बदरी अते मीटोंग अरोकू अयूमतेरा, नाँय ईंग सुनावकिरिया ईंगरीग बेटायिंग हवे। दो अपे नाँयराः कतापे मनाः, माःआन।
नाःआ सरवन अयूमतेडखन ईसू कतातेरा, “नाःआ बेमारीते हाँय ओरोय गोएगनेना। नान दो भगवानराः मान मरजइत लगा होयाकिया। नाःआते भगवारीग बेटातराः मान मरजइत होयाःता।”
हनते ईसू पतरसे हुकुमवातेरा, “आमराः तलवइरमे दोहोयता हना थुइलारेम सोलोंगगोड। ईंग सहाव पारगे लगा भगवान ईंग लगाय एमेकेरा हना कटसिया ईंग सहावगे लगा कोवानेःआ जा?”
दो ईसू कतातेड, “नाँयग होड़राः सहे आँयग एंगात अपातराः कसूरते मेरेय अंधागना। मनदो नाँयग होड़राः जीवते भगवान अनँयग जंगरे उदुः लगा नाःआ इया होयाकिया।
जेमहा दरवाःआ हना जूगरिकुःआ होड़कू एचेरे, ईसू मसीते अबू लगा इदा अरू ओरोबू अउल-तउल अवेतेरा भगवानराः हना अलबइद मया बदीरेय एचे उदुःवाकू।
भगवान सेरमोरिकुःआ परधानकू अरू हातपातदारकू एचेरे अनँयगराः एटाः बरानाः कनहून कलसियातेय एचे उदुः लगाय ओंगोलतेरा।
हाँयग भगवानराः जाग कलसियारिकुःआ होड़कूते अरू ईसू मसीते जमा जूगरिकुःआ होड़कू एचेरे सगर सइट जूग वरी होयागोड ञवन। आमीन!
ईसू मसी, अपांग भगवान अगीते मान-मरजइते पवावनेना हनमेला, विड़चेड़तो मरसल सुदा भगवानराः अरो सेरमो होरतेले अयूमतेरा, नाँय ईंग ननायगुःतना ईंगरीग दुलार बेटा हवे, माःआन।