49 दो हँकू अते मी होड़ दोहोना कइपा। हाँय हना मेलायीग मूक पुजउरी होड़े दोहोना अरू हाँय हँकू एचेरेय कतातेड, “अपे कहिसाः मेरपे सुदीयतना।
हनानाः बेला मरंग पुजउरीकू अरू एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू, मूक पुजउरी कइपाराः गड़हीरेकू जुमावनेना।
एहूदाकूरिकिनाः मूक पुजउरीकिन अना अरू कइपा दोहोन मेला, टयंगाब ततेररेय दोहोना हाँयग जकरियारीग बेटात एहुना एचेरे भगवान अनँयगराः सरवने कता उदुःतेरा।
नाःआ कता हाँय अनँयग ओंगोलते मेरेय कतागाड, मनदो हाँय हना मेलारीग मूक पुजउरी होड़े दोहोना अरू दरवाःआ हना कताय कता उदुःकेरा, ईसू जमा एहूदाकू लगाय गुजुःता, माःआन।
हंडा मूक पुजउरी, अनना होंय दोहोना अरू कइपा, एहुना, सिकंदर अरू मूक पुजउरीराः गोतोररिकुःआ एटाः होड़कू हों हंडाकू जुमावनेना।
दो कनहूनदारकू अरू चेडदार होड़कू अरू नाःआ चउंदीसरिकुःआ पपरसार होड़कू बदीरे चेले माःआनपे ओंगलेतना? नाःआ चउंदीसरिकुःआ कनहूनदारकूराः कनहून, भगवान मेरेय एरंगवागरा जा?
हनते हों अले बिसवासरे उडु-बुडूत इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू एचेरे कनहूनराः सरवनले कता उदुःता। मनदो हना कनहून होड़कूराः ओंगोल इया कोवान सहे लाय एंडानताकू हँकुःआ चउंदीसरिकुःआ मूक होड़कूराः कनहून इया हों कोवानेःआ।