46 मनदो हँकू अते अदोम होड़कू फरीसी होड़कू एचेरे सेनेडखन ईसू एचेतेरा हना हँकू एचेरेकू कता उदुःगोतेड।
मनदो मरंग पुजउरीकू अरू फरीसी होड़कू ईसूकू साब लगा नाःआ इयाकू हुकुम अटूतेरा, ईसू करे इदानिया हना तोनोंगीग होड़ सुदीय दो, हाँय अले एचेरेय उदुःगे, माःआन।
होड़कू तलारे ईसू मुरुक बयाव जुवाः इयाःआ बुताकूने एचेतेरा, मनदो हँकू हाँय एचेरे मेरकू बिसवासगाड।
ईसूराः बदीरे होड़कू जहड़ बेडेग घड़ीनकू कता होड़ेंगा हना कताकून फरीसी होड़कू अयूमतेरा दो, मरंग पुजउरीकू अरू फरीसी होड़कू मी रायनेनखन ईसू साब लगा भगवानराः ओड़ाःरिकुःआ अगुरादारकूकू वारतेरा।
तयोमरे भगवानराः ओड़ाःरिकुःआ अगुरा होड़कू मरंग पुजउरीकू अरू फरीसी होड़कू एचेरेकू कुदा सेनेडा, अरू हँकू अगुरा होड़कू एचेरेकू होंबोरतेड, “अपे चिला लगा हाँय मेरपे साब अगूगडीया?”
हनते हँकुःआ होड़कू मड़ंग अंधाय दोहोना हाँयग होड़ फरीसी होड़कू एचेरेकू गोःयाडीग।
हनते तोनोंगीग होड़ वेगवाडखने कताया, “मन ञेलपे, अपे जेहेलरेपे एचे सींगतेडकुःआ, हँकुःआ होड़कू भगवान ओड़ाःराः राचरे चड़ाँकियानखन होड़कूकू चेडतना।”