4 नाःआ सरवन अयूमतेडखन ईसू कतातेरा, “नाःआ बेमारीते हाँय ओरोय गोएगनेना। नान दो भगवानराः मान मरजइत लगा होयाकिया। नाःआते भगवारीग बेटातराः मान मरजइत होयाःता।”
दो ईंग इनिंग अपांगराः बुतायिंग एचेता अरू अपे ईंग एचेरे मेरपे बिसवासगेता होले, ईंगराः बयाव जुवाः इयाःआ बुतारेपे बिसवासगे। हनाते अपे सुदीगोडता अपांग सुदायिंग मिनीयना अरू अपांग ईंग सुदा होंय मिनीयना।”
दो ईसू कतातेड, “आम बिसवासगे दो भगवान तुमिन मरंग इदानिया, हनाम ञेलता, माःआन आम एचेरे मेरिंग कतागाड जा?”
ने अपांग, अनम एचे मान मरजइतगुः।” हनते सेरमो अगीते भगवानराः अरो अयूमनेना, “ईंग इनिंग मान मरजइतकिया, हनते अरूयिंग मान मरजइतगुःता।”
दो ईसू नाःआ जमाकून कतातेड तयोमरे सेरमो अगी संगीलतेडखने अरजीतेरा, ने अपांग भगवान, बेला सोदोरयना। आम ईंगमे एचे मान मरजइत अरू नाःआते ईंग आमिंग एचे मान मरजइतता।
ईंग सुदा इदानकुःआ, हँकुःआ बिसवासी होड़कू अनमरिकुःआ हवे अरू आम हँकू ईंगमे जिमावारा। अरू हँकूराः जीवते इनिंगकू मान मरजइतकेरा।
दो ने अपांग, चउंदीसमे तुला अते मड़ंगरे ईंग आम सुदायिंग दोहोना, हनन मेलाःआ मान मरजइत नुँहू एमेवायिंगमे।
गलील छतरराः काना सहररे ईसू आँयगराः मड़ंगाः बयाव जुवाः इयाःआ बुता एचेतेडखन मान मरजइतगेयीग माःआने एचे उदुःनेना अरू आँयगरिकुःआ चेलाकू हाँय एचेरेकू बिसवासतेरा।
नाःआते होड़कू अपातकू मान मरजइतता हनन इया बेटात होंकू मान मरजइतता। अरू बेटात मेरेय मान मरजइतगेयता हाँयग होड़, बेटाते वारकेरा हाँयग अपात हों मेरेय मान मरजइतगेयता।”
दो ईसू कतातेड, “ईंग इनिंगते मान मरजइतगुः दो हना कहिसाः ना लवे। ईंग अपांग ईंगे मान मरजइतता अरू हनाँय अपे कतावायता, अलेरीग भगवान, माःआन।
हनते हँकू मड़ंगरे अंधाय दोहोना हाँयग होड़ अरू राःतिडीगखनकू होंबरेया, “भगवानमे मान मरजइत। अले दोले सुसुदीतना हाँयग होड़ कसूर होड़ हवे।”
दो ईसू कतातेड, “नाँयग होड़राः सहे आँयग एंगात अपातराः कसूरते मेरेय अंधागना। मनदो नाँयग होड़राः जीवते भगवान अनँयग जंगरे उदुः लगा नाःआ इया होयाकिया।
दो ईंग अरूयिंग होंबरेतना, हँकुःआ इसराएल होड़कू मेरकू बिसवासगाड हना अते हँकू सगर दिन लगाकू एनेटाःयना जा? कोनोवान! हँकू गारबारतेरा हना अते भगवान बेगर इसराएल होड़कूय सडावकेडकुःआ, जेमहा हँकू बदीरे इसराएल होड़कू इरा जुवाः।
नाःआ इयाःआ नपाय लूर-नेवन ईसू मसीते अपेराः जीवरे होयाःता, अरू हनाते होड़कू भगवानकू जाग अरूकू मान मरजइतगेय।
ईंगराः चहाः अरू असरा ननानाःरे टक-टक इदा, ईंग भगवान मड़ंगरे कहियो ओरोयिंग गियूनेना, मनदो ईंग ईसू मसीराः बदीरे डीड़कियानखनिंग जियाव अवेन, जेमहा ईंग गुजुः सहे जीयतिंग दोहोन, ईंगराः जीवते, ईसू मसीराः मान मरजइत नुँहू अरू मड़ंगरे हों होनोयागोड ञवन।
भगवान ईसू मसी गोएगतो होड़कू अते जियाव रेमकेडखने मान मरजइतकिडिया, जेमहा अपेराः बिसवास अरू असरा, भगवान एचेरे टक-टकावतो दोहोन।
परसारताकुःआ होड़कू भनगवानराः सरवन पपरसार लगा इदा। एटाः होड़कूकू सेवाता हँकुःआ होड़कू, भगवानराः जंगरते सेवाकू लगा इदा, जेमहा नाःआ जमाकून अते ईसू मसीते भगवानराः मान मरजइत होयाः। हनाँय मान मरजइतगे इयायीग अरू सगर सइट वरी अगम जंगरदार इदानिया। आमीन!
भगवानराः अगम मरंग बिरुवा अपे एचेरे इदा। हनालगा अपे ईसू मसी एचेरे बिसवासगेतान अते, होड़कू अपेकू एरंगवाता, दो अपेराः जीव भगवान नपायगोडता।