37 मनदो हँकू अते अदोम होड़कू कताया, “नाँय मुरुक अंधा होड़कूराः मेडे नपायतेरा, अरू लाजर गुजुः अते मेरेय बनसाव अवेगडीग जा?”
ने इसराएलरीग राजा, मसी, नुँहू कुरूस अतेम उतराव वेग दो आम ञेलकेडखनले बिसवासगेता।” अरू हाँय सुदा कुरूसरे ठोंकावतोकिन दोहोना, हँकिन हों हाँयकिन लंदावाया।
होड़कू चड़ाँकियानखनकू ञेला। अरू हातपात होड़कू लंदा एरांगवाडिगखनकू कताया, “नाँय एटाः होड़कूय सडावतेडा। नाँय भगवान लुंबाड़किरिया हाँयग मसी हवे दो, चिला लगा अनँयग आँयग मेरेय सडावगुःतना?”
ईसूराः बनर अगी ठोंकावतोकिन दोहोना हँकिनाः होड़किन अते मी होड़ ईसू लंदा एरांगवडीगखने कताया, “आम मसी ना लवे जा? दो अनम आम अरू अलिंग हों चिला लगा मेरेम बनसाबूता?”
दो मारता ईसू एचेरेय कतातेरा, “ने परबू, आम नंडाम दोहोकुः दो ईंग वगायिंग ओरोय गोएगकुःआ।
ईसू दोहोना हंडा सोदोरनेनखन मरियम ईसूय ञेलतेरा अरू हाँय काट कुटीरे तबेरनेनखने कताया, “ने परबू, आम नंडाम दोहोकुः दो वगायिंग ओरोय गोएगकुःआ।”