34 होंबोरकुःआ, “हाँय करेपे तीलकिरिया?” दो हँकू कतातेड, “ने परबू, दोमे ञेञेल।”
हाँय नंडा कोवाया। हाँय कतातेरा हनन इयाय जियाव रेमकिया। दबूबा, हाँयराः मुरदाकू मंडावतेरा हना ततेररे अँननबा सेनेकियानखनबा ञेल।
मगदलियायिन मरियम अरू ओसेसरीग एंगात मरियम ञेञेलाकिन हाँय करेकू मंडावकिरिया।
दो हाँय कतावातेडकू, “अहापे बयाःआ। कुरूसरेकू ठोंकाव ञेडतिरिया हाँयग नसरतरीग ईसूपे ञामतना जा? हाँय नंडा कोवाया। हाँय जियाव रेमयनाय। हाँय दोहोना हना मनेनपे ञेल।
दो ईसू हँकिन एचेरेय कताया, “दबूबा ञेञेल लगा।” अरू हँकिन हाँय सुदा सेनेकियानखन हाँय करा ततेररेय दोहोना हनाकिन ञेलतेरा। दो हना दिन सिंगाड़यान। हनालगा हँकिन हनाँय सुदाकिन दोहोयान।
दो ईसू मरियम अरू हाँय सुदाकू वेजेडा हँकुःआ एहूदाकू इयामतोय ञेलतेडकुःआ, दो हाँय जीव मुरुक हुडिंगयान अरू कुंभुलावयानखने
दो ईसू इयामा।
दो हाँय बतकाव सेनेडखन सिमोन पतरस अरू ईसू मुरुके दुलारगेया हाँयग चेला, हँकिन एचेरेय कता उदुःतेरा, “ने वगीयाकिन, तोनोंगीग परबू ईसूराः मुरदा हना लात अते उडुंगकेडखने गोःयडा अरू अले मेरले सुसुदीतना, हना करेय मंडावगोतेडा।”