31 नाःआ अयूमतेडखन एहूदाकू ईसू तेके गोएगगेय लगा दिरिकू रेमतेरा।
मनदो फरीसी होड़कू हंडा अते तोराकू अरू ईसू ञेड एंडाय लगाकू ओंगोलतेरा।
दो अधियादारकू हाँयग मालिकरिकुःआ हड़वाहाकू साबतेडखन मी होड़कू लुटीगतिरिया, एटाः होड़कू ञेड गोएग एंडातिरिया अरू मी होड़ दिरितेकू तेकेतिरिया।
दो मनाड़ंगरे ञेड एंडात नपाय होड़ हाबील अते भगवानराः ओड़ाः अरू धामराः तला राचरेपे ञेड एंडातिरिया हाँयग बिरिकियाहरीग बेटात जकरिया वरी जमा नपाय होड़कूराः बलंगीराः आभा अपेके एएमे पराःता।
एरुसलेमरिकुःआ एहूदाकू बतिसमा एमेयीग होड़ एहुना एचेरे भगवानराः ओड़ाःरिकुःआ पुजउरी होड़कू अरू लेवी होड़कूकू वारगोतेडकू अरूकू एचे होंबरतिडिया, आम इये हवे, माःआन।
हनमेला एहूदाकू हाँय चँड़ा रेडतिडिगखनकू होंबरेया, “अलेराः जीव तुमिनमे बार बंटागेता? आम मसी हवे दो अले एचेरेम कता उदुःबाःगोड।”
मनदो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंग अपांग अगीते मुरुक बयाव जुवाः इयाःआ बुताकूनिंग एचे उदुःवाडपेःआ। हना अते करा बुता लगा, दिरिते ईंग ञेड एंडा लगापे ओंगलेतना?”
दो चेलाकूतेन ईसू एचेरेकू कतातेड, “ने गुरुजी, तोनोंग दिन मड़ंगरे हंडाकुःआ एहूदाकू आम दिरिते तेके गोएगमे लगाकू कुरनिसतेरा। दो आम हंडा अरू सेन लगाम कतायतना जा?”
ईसू लोड़ोनराः दिन मेरेय मनावगाड अरू हाँय भगवान ईंग अपांग माःआन कता घड़ीन ईंग भगवान इया इदानिंगा, माःआने कतानता। हना ओजाहते एहूदाकू ईसू ञेड गोजेय लगा अरू मुरुककू कुरनिसतेरा।
नाःआ अयूमकेडखन हँकू ईसू तेके गोजेय लगा दिरिकूनकू रेमतेरा। मनदो ईसू कलेकाल भगवानराः ओड़ाः अतेय बोसोर उडुंगयान।
अपेरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू भगवानराः बड़रा कता होड़कू जमाकूकू संतावतेरा। अपेरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू बेगर गारबार होड़राः बदीरे मड़ंगरेकू कतातेरा हँकुःआ होड़कू होंकू ञेड गोएग एंडातेडकुःआ। अरू नुँहू अपे ईसू चुबिलीतेडखनपे एचे ञेडतिरिया।