26 दो एहुना कता कुदावाडकू, “ईंग दाःते बतिसमायिंग एमेयता। मनदो अपे अते मी होड़ इदानिया। हाँय बदीरे अपे मेरपे सुसुदीतना।
अपे कसूर अते जीवपे कुदागे लगा, दाःते बतिसमायिंग एमेयतना। मनदो ईंग तयोमरेय वेगता, हाँयग होड़ ईंग अते मरंग इदानिया। हाँयराः चाटी रेम जुकूर हों कोवायिंगा। हाँय सुद बिरुवाते अरू सेंगेलते अपे बतिसमाय एमेवापेता।
अँनकूराः कसूरकू कबुलावनेना, हँकुःआ होड़कू लगा एहुना बतिसमाय एमेतेरा।
ईंग अपे दाःरे बतिसमायिंग एमेवापेतना। मनदो हाँय सुद बिरुवाते बतिसमाय एमेवापेता।”
दो एहुना हँकू एचेरेय कताया, “ईंग दाःते बतिसमायिंग एमेतना। मनदो ईंग अते मरंग मी होड़ वेगता। हाँयराः चाटीराः डोरा लड़ाः जुकूर हों ईंग कोवायिंगा। हाँय अपे सुद बिरुवाते अरू सेंगेलते बतिसमाय एमेवापेता।
हँकू ईंग अरू ईंग अपांग मेरकू सुदीयतना। हनालगा हँकू अपे एचेरे नाःआ इयाकू एचेयता।
अगम नपायीग अपांग, चउंदीसरिकुःआ होड़कू आम मेरकू सुदीगाडमेःआ। मनदो ईंग आमिंग सुसुदीतना अरू ईंगरिकुःआ चेलाकू होंकू सुदीयतना अनम ईंगमे वारकेरा।
मिनीटोंग सताय भगवान अनम इदानमेःआ। दो आम अरू आम वारकिरिया हाँयग ईसू मसी, अलंग बना होड़कू सुदीलंगता, हनानाः हमा ओरो टुटीगनेना हना जीव।
हनते हँकू ईसू एचेरेकू होंबोरतेड, “आम अपांग करे इदानिया?” दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “अपे ईंग मेरपे सुदींगतना, अरू ईंग अपांग हों मेरपे सुदीयतान। ईंगपे सुदीकेः दो ईंग अपांग होँपे सुदीकेःआ।”
एहुना अपे दाःते बतिसमाय एमेवातेडपेःआ, मनदो तोनोंग दिन तयोमरे भगवान अपे सुद बिरुवाते बतिसमाय एमेवापेता।”
परबू मड़ंगरेय कतातेरा हना कतायिंग उहियार अगूतेरा, एहुना, होड़कू दाःते बतिसमाय ओवातेडकुःआ, मनदो भगवान अपे आँयग सुद बिरुवाते बतिसमाय एमेवापेता, माःआन।
पउलूस कतातेरा, “एहुनाराः बतिसमा कसूर अते जीव कुदागे लगा दोहोना। हाँय तयोमतेय वेगता हाँयग होड़ एचेरे बिसवासगे लगा होड़कू एचेरेय कताया अरू हनाँयग होड़ हवे, ईसू।”
अबूरीग अपांग भगवान मुरुक बगरा दुलारकेडबूखन ईंगरिकुःआ लइंकू माःआने कतावाबूता, अरू सनातायते अबू हाँयरिकुःआ लनाइंकू हवे। चउंदीसरिकुःआ होड़कू भगवान मेरकू सुदीगेयता। हनालगा हँकू अबू भगवानरिकुःआ लइंकू हवे माःआन मेरकू सुदीबूतना।