24 मनदो हना अइना अगीतेय सेनतान दो हाँय अनँयगराः सुरइत करा इया दोहोना हना ओहेने लिड़िंगोडता।
मनदो हँकू बयावयान अरूकू कता होड़ेंगा, “ओहरे! नाँय करा इयायीग होड़ हवे? होय अरू लहरा हों नाँयराः हुकुम मनाव जुवाःता।”
नाःआ बड़राकू अयूमतेरा हँकुःआ जमा होड़कू अँननकू जीवरे ओंगोलतेडखनकू कताया, भगवान नाँयग लँइग सुदा इदानिया। चुवामना, नाँयग लँइग करा इयाय होयाःता, माःआन।
ईसूय राःतेरा हाँयग फरीसी होड़ हना ञेलतेडखन अनँयग जीवरेय ओंगोलतेरा, नाँय दो कसूर अइमी हवे। ईसू सतायरे भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ दोहोकुः दो सुदीगोडकेःआय करा इयायीग अइमी ईंग काटे टोँवावतना, माःआन।
ईसू मसीराः नपाय सरवन अले अते अँननलेराः आहराः बड़रा एकला मेरपे अयूमकेरा, मनदो हान सुद बिरुवाराः जंगरते अरू पका-निका बिसवासते दोहोना। अपे नाःआ होँपे सुदीयतना, अले अपे तलारेले दोहोन मेला अपेके नफा होयाः लगाले जियावनेना माःआन।
भगवानराः सरवन अयुमेता मनदो मेरेय मनाःता हाँयग होड़, अनँयगराः सुरइत अइनारेय ञेलता हनाँयग होड़ इया इदानिया।
मनदो अजइतबूता हना उडु-बुडूत नियम ओंगोल बुझावगोड ञवनता, अरू अयूमकेडखन मेरकू लिड़िंगेता, अरू हनन इयाःकू सलाःता, हँकुःआ होड़कू भगवान भलायवाकूता।
नाःआ इया जमालेःआ पघलाव एंडान लगा इदा दो, अपे करा इया होड़कू बड़ाँः लगा इदा? अपे सुद लूर-नेवनतेःआ अरू भगवानराः ओंगोलरे बेगर गारबारतेःआ जीव जियाः लगा इदा।