17 अले एहूदाकू ईसू मसीते कसूर अते फड़ियावतो होड़कू बड़ाँवले लगाले ञामगेता। मनदो अले हों बेगर एहूदाकू इया कसूर होड़कू इदानलेःआ। दो ईसू मसी अलेय एचे कसूरलेता, जा? नाःआ इया कहियो ओरो होयानेना।
हाँय मी होड़ हेरेल होने हेवेता अरू हाँय अनँयगरिकुःआ होड़कू अँनकूराः कसूर अतेय सडावकूता। हनालगा आम हाँयराः ञाव ईसू माःआनमे साबगे।”
हाँय वेगवाडखन हँकुःआ अधियादारकूय ञेड एंडाकूता अरू अंगूर बगइचा एटाः होड़कूय जिमागोडवाता।” नाःआ कहड़ी अयूमवाडखन होड़कू कताया, “नाःआ इया कहियो अलो होयाः।”
दो नाःआते चिला होयानेना? इसराएल होड़कू अते मुरुक होड़कू भगवान हँकूय सडावकू लगा तिंगीड घड़ीनकू ञामा, मनदो हँकू मेरकू ञाम अवेगाड। भगवान सुनाव दोहोकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू ञाम अवेतेरा। मनदो एटाः होड़कूराः जीव कटकट केटेगयान।
अपे ईंगपे अयूम! भगवान इसराएल होड़कूरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू एचेरेय जबानतेरा, हना पुरावगे लगा ईसू मसी एहूदाकूरीग सेवादारे बड़ाँवनेना,
नाःआ इया कहियो ओरो होयानेना। जमा होड़कू लबराकू बड़ाँव जुवाःता हों, भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हनन इया, हाँय सनाताये दोहोनता। “ने परबू, आमराः जमा कताकून सनाताय इदा, अरू होड़कू आमकू फड़ियाव हों आम जितावबाः जुवाःताम।”
नाःआ इया तोनोंगीग कहियो ओरोय कता अवेतेरा। एहूदाकू बदीरे भगवानराः फड़ियाव सताय कोवानेःआ दो हाँय करा इया चउंदीसरिकुःआ एटाः होड़कूय फड़ियाव अवेता?
पतरस अंतकिया सहररेय वेजेडा दो ईंग घंटावतिडिगखन हाँय एचेरेयिंग कतातेड, आम गारबारकेरा, माःआन।
अलेरिकुःआ एंगा-अपाकू सताय एहूदाकू दोहोना अरू अले बेगर एहूदाकू इया कसूर होड़कू कोवालेःआ।
अपे नाःआ इयापे ओंगलेतना जा, भगवानराः जबान अरू मोसेसराः नियमकून मेर जुमाःतना, माःआन? बुरी, नाःआ इया कोवान! अबू तोनोंगाः नियमकूनबू मनाः अते नपाय जीवबू जियाव अवेकुः दो हनानाः नियमकूनते, अबू भगवानराः ओंगोल इया बेगर गारबार होड़कूबू बड़ाँवकुःआ।
मनदो ईंग तोनोंग इयायिंग भल-भलायगुः दो, ईसू मसीराः कुनुरूस बदीरे एकलायिंग भल-भलायगुःता। ईसू मसी कुरूसरेय गोएगनेना, हनालगा ईंग चउंदीसराः ओंगोलकून लगा गोएगतो इदानिंगा अरू चउंदीसराः ओंगोलकून ईंग जीवरे गोएगतो इदा।
अरू तोनोंगीग होड़ मेरकू तुलागरा, मनदो भनगवान तुलाकेरा हना सुद ततेर अरू सताय टपइर ओड़ाःरे हाँय सेसेवातना।
अपे सुदीयतना ईसू मसी अबूराः कसूर चलाःगे लगा नाःआ चउंदीसरेय वेजेडा अरू हाँय एचेरे तोनोंगाः कसूर कोवानेःआ।