5 होड़कू भगवान सगर सइट जूग वरी मान मरजइत घड़ीनकू जाग ञवन। आमीन!
ईंग अपेयिंग हुकुमवारा हना जमा कताकून मनाः लगा हँकूपे चेडकू। अयुमेपे, नाःआ जूग अरीन टुटीगगुः वरी, ईंग सगर सइट अपे सुदायिंग दोहोनता।”
अरू कसूरराः रेनहारे अलोम पराव ओवाले, मनदो बेलूर अतेम बनसावले। [हकतियार अरू जंगर अरू मान मरजइत सगर सइट वरी अनमराः हवे। आमीन!]
“सेरमो देसरे इदानिया हाँयग भाबी भगवानले जागतना। भगवान ननायकूता हँकुःआ होड़कू लगा हाँय सलसते एमेता।”
हनाँय जमाकूने तुलाकेरा, हनाँयते जमाकून सलाःतना, अरू हनाँयराः हवे जमाकून। दो हनाँयग भगवान लगा सगर सइट वरी मान मरजइत होयाः। आमीन!
मिनीटोंग भगवान इदा अरू जमा इयाःआ कनहून हनाँय एचेरे इदा। हनालगा ईसू मसी एचेकेरा, हना अते जमा होड़कू भगवानकू जागगोड ञवन। आमीन!
हनालगा ईंग जोजोम अते वपक बोपोहकूतिंग अते तोनोंगीगिंग एचे कसूरगेय दो ईंग मास कहियो ओरोयिंग जोपेडा।
अले एहूदाकू, ईसू मसी एचेरे मड़ंगरेले असराकेरा, जेमहा अले अते हाँयराः मान मरजइत अरू जाग होयाः।
दो अबूरीग अपांग भगवान अबू सगर सइट वरीबू जागगोड ञवन। आमीन!
जूग परिया अते राजा इदानिया अरू सगर सइट लगा जीयत इदानिया अरू तोनोंगीग ओरोकू ञेल अवेतिरिया हनाँयग मिनीटोंग भगवानराः मान मरजइत अरू जाग सगर सइट होनोयागोड ञवन, आमीन!
भगवान जमा बेलूर अतेय सडावगींगता अरू आँयगराः सेरमो देसरे नाय नपायतेय गोः सोदोरगिंगताय। हनाँयराः मान मरजइत जमा जूग वरी होनोयागोड ञवन। आमीन!
दो हाँयग भगवान अपे आँयगराः हिछापे पुरावगोड लगा जमालेःआ नपाय कताकूनतेय ओसताजगोडपे लगायिंग अरजीतना। अरू भगवान ननायगुःता हना कताकून ईसू मसीते अपे एचे अवेय लगा भगवान अपेय संघरावा लगा होयिंग अरजीतना। सगर सइट होड़कू ईसू मसीकू जागगोड ञवन। आमीन!
दो हाँय सगर सइट वरी जंगरदारे दोहोन। आमीन!
मनदो अबूरीग परबू अरू सडावदार ईसू मसी अपेय मयावागोड ञवन अरू हाँयराः कनहूनरेपे बडे इदीन। हाँय लगा नुँहू अते सगर सइट वरी मान मरजइत होनोयागोड ञवन। आमीन!
हाँयग मिनीटोंग भगवान अबूरीग सडावदार लगा, जूग परिया अते इदानिया अरू नुँहू अते सगर जूग वरीय दोहोनता अबूरीग परबू ईसू मसीते, मान मरजइत अरू जाग, हातपात अरू जंगर सगर सइट लगा होनोयागोड ञवन। आमीन!
हाँय मुरुक सटीतेय कतातेरा, “भगवान जमाकू फड़ियावकू लगा बेला सोदोरयना। हनालगा अपे बोर घड़ीन हाँयपे मान मरजइत। सेरमो अरू ओत अरू समुंदर अरू दाः सूतीकूने तुलाकेरा, हाँयग भगवानपे जाग।”
अरू हँकू मुरुक सटीतेकू सेरेंगा, “ने ञेड गोएगतो भेड़ा होन आम जंगर अरू आन-धान, कनहून अरू सवांग, मान मरजइत अरू जाग, अरू धनियाबाद पवाः जुकूर इदानमेःआ।”
कताया, “आमीन! अबूरीग भगवान मुरुक मरंग इदानिया। हाँय लगा मान मरजइत अरू जाग, कनहून अरू धनियाबाद, अकूस अरू जंगर, सगर सइट दोनोहोगोड ञवन। आमीन!”