20 तुमिनबू असे अवेयता अरूबू ओंगोल अवेयता, हना अते मुरुक बगरा, अबू जीवरे अनँयगराः जंगरतेय एनेचे अवेयता,
अपे अहापे ओंगोलगे, इबराहीम अलेरीग खुटिपहार होड़ हवे, अरू हनाते अले बनसाव जुवाःता, माःआन। अपे ईंगपे अयूम, नाःआ दिरिकूनते हों इबराहीम लगा लइंकू भगवान जनमाव अवेकूताय।
इनिग होड़ इनिगगे लगा, अरू ञेड एएंडा लगा अरू लाय एएंडा लगाय वेगता। मनदो हँकू जीव पवाः लगायिंग वेगकिया अरू मुरुक बडे बगराकू पवाः।
भगवानराः जाग होयाः। हाँय ईसू मसीराः नपाय सरवन ईंग अरू एटाःकू परसारकेड अते अपेराः जीव बिसवासरेय एचे बड़ियाड़ अवेपेता। नाःआ नपाय सरवन मड़ंग जूग वरीते जमा जइत होड़कू लगा ओकोत इया दोहोना।
हाँय सुनुदीबाःकातेरा, ईंग एचेरेय जबानकेरा हाँयग भगवान, हना जबान एचे पुरावगे लगा जंगरदार इदानिया, माःआन।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हनाराः मतलोब ननानाः हवे, “तोनोंगीग मेरेय ञेलगाड, अरू मेरेय अयूमगाड, अरू तोनोंगीग होड़ मेरेय ओंगोल तजाः अवेगाड, हनानाः कता भगवानकू दुलारता हँकुःआ होड़कू लगाय संजोड़ दोहोकेरा।”
भगवान अपेराः जीव-जहन जमालेःआतेय अहाल-बहाल अवेयता, जेमहा अपे जमा कताकूनरे, जमा बेला, अपेराः जमा जरूरइत जिनिसकून दोहोन अते, अपे जमा इयाःआ नपाय बुता बुता लगापे उडु-बुडू जुवाः।
भगवान एचेरेकू बिसवासतेरा हँकुःआ होड़कूराः जीवरे हाँयराः तुमिन मरंग जंगर इदा, हना होँपे सुदी लगायिंग अरजीतना।
भगवान अनँयग जंगरते ईंगे मयावारा अरू हना मयाते नपाय सरवन एटाःकू एचेरे कता उदुःगे लगा, ईंग हाँयरीग सेवकिया होड़िंग बड़ाँवयना।
ननानाः लगा ईसू मसी ईंगे एमेवारा हना जंगरते, मुरुक मिहनइत घड़ीनिंग सेवाकूतना।
परबू ईसू मसी मिनी जीवते ईंगे मयावारा, जेमहा ईंग हाँय एचेरेयिंग बिसवासगे अरू एटाः होड़कूयिंग दुलार अवे।
इबराहीम आँयग जीवरेय ओंगोल दोहोबाःगोतेड, भगवान गोएगतो होड़कू जियाव रेमकू लगा जंगरदार इदानिया, माःआन। अरू भगवान रोंकावगोतेडीग अते अउल-तउल इया हाँय गोएगतो अते जिनियाव रेमतो इसहाके पवावनेना।
हाँयते भगवान एचेरेकू सेनता हँकुःआ होड़कू लगा अरजी घड़ीन सगर बेला जीयते दोनोहोनता। हनालगा हाँय हँकुःआ होड़कू जमालेःआतेय सडाव अवेकूता।
सताय नियम एमेयीग अरू फड़ियावदार दो भनगवान हवे। हाँय एचेरे होड़कू बनसाव लगा अरू लायकू लगा हातपात इदा। मनदो एटाः होड़कू फड़ियावीग आम इये हवे?
अरू अपे ईंग कताकेरा हनन इयापे जियाः दो अबूरीग परबू अरू सडावदार ईसू मसीराः ओरो लुलिगनेना हना देसरे मुरुक मान मरजइततेपे बोलो अवेनता।
अपे कसूरगे अतेय बनसाव अवेपेता अरू बेगर गारबार अरू मुरुक बहालते अनँयग मान मरजइतगेःआ मड़ंगरेय एचे चड़ाँ अवेपेता