15 हेल-मेलरे मिनी जुमूटकियानखन, मिनी देह इया दोहोन लगा, भगवान अपेय राःकेरा। दो मसी एमेकेरा हना सलसतते, अपेराः जीव सलसत जुवाः। अरू अपे भगवानपे धनियाबादगोड ञवन।
ईंग अपे जीविंग सलसतगेता। ईंग इनिंग अपे जीविंग सलसतगेता, मनदो चउंदीसरिकुःआ होड़कू सलसतगेता हना इया कोवान। हनालगा अपेराः जीव अहापे कुंभलाव ओवा अरू अहापे बोर।
ईंग अते अपेराः जीव सलसतरे दोहोन लगा नाःआ कता अपे एचेरेयिंग कता उदुःकेरा। चउंदीसरे अपे लगा गराह गिराह अरू कटसिया होयाःता, मनदो ईंग नाःआ जमाकूनते जितावतो इदानिंगा। हनालगा अपे डीड़तेपे दोहोन।”
हँकू भगवानकू सुनुदीगोतेडिया हों, हाँय मेरकू मान मरजइतगडिया अरू मेरकू धनियाबादगडिया। दो हँकूराः ओंगोल सदाःआ होयायना, अरू हँकूराः बोको जीव अनंदरायना।
भगवानराः राइज जोम ञूय बदीरे कोवानेःआ। मनदो हन भगवानराः ओंगोल इयाःआ सताय कता बदीरे अरू सुद बिरुवा एमेयता हना सलसत अरू बहाल बदीरे इदा।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे ईसू मसी एचेरेपे बिसवासकेरा। हना अते अबू नाःआ असराय ओवाडबुःआ हाँयग भगवान, अपेराः जीव सलसतते अरू बहालतेय पेरेगगोड लगायिंग अरजीतना, जेमहा अपे सुद बिरुवाराः जंगरते हना असरारेपे बडे जुवाः।
अबू बिसवासकेडखन बेगर गारबार होड़कूबू बड़ाँवयना दो नुँहू अबूरीग परबू ईसू मसीते भगवान सुदा हेल-मेलरेबू दोहो अवेनता।
अबू मुरुक बगरा होड़कू इदानबुःआ। मनदो रुटी मिनीटोंग इदा। नाःआ रुटी डुंडीग हटिंगकियानखन अबू जमाकूबू जोमता। हना नाःआ उदुःता, अबू जमाकू मिनी देह इया इदानबुःआ।
भगवान अबू हेल-मेलरे दोहोन लगाय राःकेडबुःआ। हनालगा तोनोंगीग अइमी सहे मरद परबू एचेरे मेरेय बिसवासगेतान अते बियाह हटकावकियाय हना अड़ाः एंडागे लगाय चाहाःतान दो, हनन इया होनोया ओवापे। हनते हाँयग अइमी सहे मरद बियाहनेनाकिन हना अटकाररे मेरकिन दोहोनता।
अले सहावतेरा हना जमा कटसियाकूनते अँनपेके नफा इदा। हना अते भगवान मुरुक होड़कूय मयागोड ञवनता अरू हँकू हाँयकू धनियाबादता, जेमहा भगवानराः मान मरजइत बनागरा इदीन।
दो भगवान अपे जमालेःआतेय उडु-बुडूगोडपेता, जेमहा अपे जमा बेला देनहारकूपे बड़ाँव अवेन। अरू अले अपेराः बिहिरीराः जरूरइत इदा हँकुःआ होड़कूले एमेवा दो हँकू भगवानकू धनियाबादता।
जमा देह गेनेँट गेँटते जोड़ावतो दोहोनता, हनन इया मसी अबू मिनी जुमूटरेय दोहोबूता। देहराः एटाः एटाः दगलीकून इया अबू अँननबूराः बुताबू बुताता दो जमा देह हरानता अरू अलार-दुलाररेबू बड़ियाड़ जुवाःता।
भगवान अबूय राःकेडबुःआ दो अबू जीवरे मिनीटोंग असरा इदा। हनन इया अबू जमाकू मिनी देहराः दगलीकून इदानबुःआ अरू अबू जमाकू एचेरे भगवानराः सुद बिरुवा मिनीटोंग इदा।
अपे भगवानरिकुःआ दुलार लइंकू हवे। हनालगा हाँयरिकुःआ ञेल सिखात होड़कूपे बड़ाँः।
अरू परबू ईसू मसी अबू लगाय एचेकेरा हना जनामालेःआ लगा अपांग भगवान जमा बेलापे धनियाबादगोड ञवन।
दो अपांग भगवान मरसलराः राइजरे, आँयगरिकुःआ सुद होड़कू लगा इदा, हना इताडराः बंटापे पवाः लगाय सुनावकेडपेःआ। हनालगा हाँयपे जागगोड ञवन।
अरू जेर गहीर सेनेकियानखन दुबीत बड़ियाड़गेता, हनन इया मसी बदीरेपे चेडकिया इया अपे बिसवासरे बड़ियाड़ इदीनपे, अरू भगवान बनागरापे धनियाबादगोड ञवन।
अपे तोनोंगाः बुतापे बुता सहे तोनोंगाः कतापे बड़रा हना जमाकून ईसू मसी लगापे एचेय, अरू हाँयते अपांग भगवानपे जागगोड ञवन।
अपे जमालेःआ हाल-चालरे भगवानपे धनियाबादगोड ञवन। परबू ईसूते अपे लगा भगवानराः हिछा ननानाः इदा।
ने तिमुतियूस, मीटोंग मइद कता ईंग आम एचेरेयिंग असेयतना, जमा होड़कू लगा भगवान एचेरे अरजीकेडखन हँकू लगाम असेय अरू हँकू बदीरे भगवानमे धनियाबाद।
बिसवास लगा मिहनइत घड़ीनमे लड़ाइ। बगरा होड़कू तलारे कबुलाः घड़ीनमे कता उदुःतेड मेला, ओरो टुटीगनेना हना जीव एमेवाम लगा भगवान राःतेडमेःआ हनानाः जीवराः दूररेम सलाव ञवन।
अबू ईसूराः ञावते भगवान लगा बलिदानकू देगता हना इयाःआ जाग सगर सइटबू देगगोड ञवन,
कताया, “आमीन! अबूरीग भगवान मुरुक मरंग इदानिया। हाँय लगा मान मरजइत अरू जाग, कनहून अरू धनियाबाद, अकूस अरू जंगर, सगर सइट दोनोहोगोड ञवन। आमीन!”