37 [दो पिलिप कतातेरा, “आम जमा जीवतेम बिसवासगेतना दो बतिसमायिंग एमेवामता।” दो हाँय कता कुदातेरा, “हाव, ईंग बिसवासगेतना ईसू मसी भगवानरीग बेटात हवे, माःआन।”]
दो सिमोन पतरस कता कुदातेरा, “आम मसी हवे, जीयत इदानिया हाँयग भगवानरीग बेटात हवे।”
हनालगा अपे जमा जइत होड़कू एचेरे सेनेकियानखन ईंगरिकुःआ चेलाकूपे बड़ाँव अरू हँकू अपात अरू बेटात अरू सुद बिरुवाराः ञावते बतिसमापे एमेवाकू।
नाःआ सरवनकू बिसवासकेडखन बतिसमाकू गोःता, हँननकुःआ होड़कू भगवान सडावकूता। मनदो मेरकू बिससवासगेता, हँकुःआ होड़कू भगवान डंडियाकूताय।
दो हाँय कतातेड, “हाव परबू, ईंग बिसवासगेतना, चउंदीसरे वेग लगाय दोहोना हाँयग भगवानरीग बेटात, मसी अनम हवे।”
मनदो ईसू, भगवानरीग बेटात, मसी हवे माःआन अपे बिसवासगोड ञवन घड़ीन हाँयराः ञावते जीवपे पवाः लगा नाःआ जमा कताकून ओजाःतो इदा।
दो सिमोन पतरस कता कुदातेरा, “ने परबू, अले इये एचेरेले सेन? ओरो टुटीगनेना हना जीवराः सरवन दो अनम एचेरे इदा।
ईसू अयूमतेरा, एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू मड़ंगरे अंधाय दोहोना हाँयग होड़कू एकला एंडागोतेडिया, माःआन। दो ईसू हाँये ञामतेरा अरू जुमावनेनखन हाँय एचेरेय कताया, “आम मनुवारीग बेटात एचेरेम बिसवासगेतना जा?”
दो पतरस कता कुदातेरा, “अपे कसूर अते जीवपे कुदा। अरू अपे जमा होड़कू ईसू मसीराः ञावते बतिसमापे गोः। दो अपेराः कसूर भगवान बराव एंडायता अरू भगवान अगीते सुद बिरुवापे पवाःता।
मनदो पिलिप भगवानराः राइजराः नपाय सरवन अरू ईसू मसीराः ञाव बदीरेय परसारतेरा दो हँकुःआ जमा होड़कू, मरदकू अरू अइमीकू, हाँयराः कता बिसवासकेडखन बतिसमाकू गोःतेरा।
आमराः इंदरी भगवान मड़ंगरे नपाय कोवानेःआ। हनालगा आमके अलिंग एचेयतना हना सेवारे कहिसाः इताड सहे हातपात कोवानेःआ।
दो हँकिन सेनेन सेन दूररे हना संडक कुटीरे दाः दोहोना। दो हाँयग मरंग हातपात होड़ कतातेरा, “ञेलमे नंडा दाः इदा। ईंग बतिसमा एमे अते तोनोंग टटी-बेड़ा इदा जा?”
दो हाँयग मरंग हातपात होड़ रंत रोंकावगे लगाय हुकुमतेरा। हना तयोमरे बना होड़ उतरावनेनखन दाःरेकिन बोलोयान। अरू पिलिप हाँय बतिसमाय एमेवातेरिया।
हनते साहूल तोनोंग दिन दिमसकूसरिकुःआ चेलाकू सुदाय दोहोना।
मी होड़ अनँयग जीवरे बिसवासकेडखन भगवानराः ओंगोलरे फड़ियावतो होड़े बड़ाँव जुवाःता अरू हाँय कबुलाः घड़ीने सडाव जुवाःता।
हनालगा ईंग कतायतना, सुद बिरुवाराः अगुवाइतेय सलाःता हाँयग होड़, ईसू सती-सरापतो इदानिया माःआन मेरेय कतायता। सुद बिरुवा तोनोंगीग मेर अगुवाइवाय दो हाँय, ईसू, परबू हवे, माःआन ओरोय कता अवेतेरा।
अरू हना दाः बतिसमाराः अउल-तउल इया इदा। ईसू मसी गोएगतो होड़कू अतेय जियाव रेमकिया अते बतिसमाते अपे बनसाव जुवाःता। नाःआ बतिसमाते अपेराः देहराः मइल बुहाल अमिंगगुः लगा कोवानेःआ। मनदो हन बतिसमा अपेराः इंदरी नपायते दोहो ञवन लगा भगवान एचेरे मीटोंग अरजी इया इदा।
तोनोंगीग होड़ एटाःकू एचेरेय कतायता, ईसू भगवानरीग बेटात हवे, माःआन दो हाँय जीवरे भगवान दोहोनता अरू हाँय हों भगवान सुदाय मिनी जुवाःता।
ईसू, मसी हवे माःआने बिसवासगेयता हाँयग होड़ भगवानरीग लँइग हवे। अरू हाँयरीग अपात सुदाय अलार-दुलारता हाँय आँयग अपातरिकुःआ लइंकू होंय अलार-दुलारकूता।
भगवानरीग बेटात एचेरेय बिसवासगेतना हाँयग होड़ अनँयग जीवरेय सुनुदीयतना भगवानराः हिदइत सताय हवे माःआन। भगवानराः कता मेरेय मनाःता हाँयग होड़ ओंगलेता, भगवान लबरातना, माःआन अरू भगवान आँयग बेटात बदीरेय कताकेरा हना कता हँकू मेरकू बिसवासगेतना।
ईसू भगवानरीग बेटात हवे माःआनकू बिसवासगेतना हँकुःआ होड़कू एकला नाःआ चउंदीसराः बेलूर ओंगोल अरू कताकूनकू अड़ाः अवेयता।