20 दो पतरस कता कुदातेरा, “आम भगवानराः दहिन ढिबुवाते किजा लगाम ओंगलेतना जा? आम अनमराः ढिबुवा सुदाम लाय जुवाःता।
हसूत होड़कूपे नपायगोड, कुड़गा होड़कूपे नपायगोड, गोएगतो होड़कूपे जियाव रेमगोड अरू होड़कू अते भूतकू एचे उडुंगगोडकूपे। अपे बेगर दामतेपे पवावकिया हना अपे बेगर दामते होड़कूपे एमेगोडवा।
मी होड़ होड़राः इनिंदरीते बेलूर ओंगोल, ञेड गोजेय, सनहा-सनही, जपाल होड़ेंग, इनिग, लबरा हिदइत अरू ओपता बड़रा इयाःआ बेलूर कताकून उडुंगगुःता।
(हाँयराः बेलूर बुताराः बनीते हाँय मीटोंग दोहोड़े किजातेरा। हाँय सुदूब दूरे लोजोरनेना अरू हाँयराः धारतो सिरावयान अरू लवीगतो उडुंगयान।
पतरस सुदा हंडाकू वेजेडा हँकुःआ एहूदा बिसवासी होड़कू बेगर एहूदाकू हों सुद बिरुवातेकू पेरेगनेनखन,
परबू ईसू मसी एचेरेबू बिसवासतेड मेलाबू पवावनेना हनानाः दहिन हँकू होंकू पवावनेना। दो भगवानराः बुता करा इयायिंग रोंकाव अवेय?”
दो पतरस कता कुदातेरा, “अपे कसूर अते जीवपे कुदा। अरू अपे जमा होड़कू ईसू मसीराः ञावते बतिसमापे गोः। दो अपेराः कसूर भगवान बराव एंडायता अरू भगवान अगीते सुद बिरुवापे पवाःता।
“नाःआ इयाःआ दहिन ईंग हों ओवायिंगबा, जेमहा तोनोंगीग होड़ एचेरे ईंग तिःईयिंग खेपा दो हाँय सुद बिरुवाय पवाव जुवाः।”
नाःआ इया बेलूराः ओंगोलकून अते जीवमे कुदा अगू अरू परबू एचेरेम अरजी। होनायाःकून करे आमराः कसूर ओंगोलकून हाँय बराव एंडागोडता।
गिरहत होयाः लगाकू ओंगलेता, हँकुःआ होड़कू एटाः एटाः इयाःआ ललचीराः कसूररेकू दाः जुवाःता अरू बेलूर बेलूर ओंगोल दूररेकू सलाव जुवाःता अरूकू लाय जुवाःता।
अपेराः सोना अरू चाँदीकून हों किचियावयना। सेंगेलते मास लो ओब जुवाःता हनन इया अपेराः जीव लायगोडता अरू अपेराः सोना चाँदीकूनराः किचियावतो अपे बदीरे हिदइत इया दोहोनता। हनते हों अपे चउंदीसराः टुटीगगुः बेलारे आन-धानपे बटुड़ावकेरा।
नाःआ जिनिसकूनरिकुःआ फेरवइत होड़कू, नँकू अते मुरुककू गिरहतनेना। अरू हँकुःआ होड़कू हँकूराः पीराराः बोरते, हँकू अते मुरुक लंकारे चड़ाँकियानखन फिकिराः घड़ीनकू इयामता,