15 हँकुःआ होड़कू एचेरे हनमेला वरी भगवानराः सुद बिरुवा मेर वेगगान अरू हँकू, परबू ईसू मसीराः ञावते एकला बतिसमाकू गोःतेरा।
“अपे अरू ईंगपे अयूम, अपे अते बार होड़ चउंदीसरे तोनोंगाः जिनिस लगा मिनी जीवकियानखनकिन असेय दो, हना सेरमो देसरे इदानिया ईंगरीग अपांग भगवान हँकिन लगाय एनेमेगोडता।
हाँय हँकू एचेरेय होंबोरतेरा, “अपे बिसवासतेरा हना तयोमरे सुद बिरुवापे पवावनेना जा?” दो हँकू कता कुदातेरा, “चेले माःआन, अले हना इया सुद बिरुवा इदा माःआन कहियो मेरले अयूमगाड।”
दो पतरस कता कुदातेरा, “अपे कसूर अते जीवपे कुदा। अरू अपे जमा होड़कू ईसू मसीराः ञावते बतिसमापे गोः। दो अपेराः कसूर भगवान बराव एंडायता अरू भगवान अगीते सुद बिरुवापे पवाःता।
हनालगा तोनोंगीग होड़ अनबुझ भासीय बड़राता दो हाँय हना भासीराः अरत उदुः अवे लगा भगवान एचेरेय अरजी।
दो ईंग सुसुदीतना, अपेराः अरजीते अरू ईसू मसीराः सुद बिरुवाराः संघराते, ईंग जीवरे होयाकिया नाःआते भगवान ईंगे सडावता।