40 दो हना कतारे मरंग पंचाइतरिकुःआ जमा होड़कू रायनेना। हनते हँकू मूक चेलाकू राःतेडखन गुरुंदतेकू एचे ञेडतेडकुःआ। हनते हँकू ईसूराः ञावते तोनोंगीग एचेरे अहाकू कताय लगा सेतावतेडकूखनकू अड़ाःगोतेडकू।
अपे बेलूर होड़कू अते सवासितीपे दोहोन। हँकू अपे पंचाइतरेकू जिमापेता अरू अँकूराः अरजी ओड़ाःकूनरे अपे गुरुंदतेकू ञेडपेता;
अरू बेगर एहूदाकूराः तिःईरेकू जिमागेयता अरू लंदा एरंगवा घड़ीनकू ञेडेयता अरू कुरूसरेकू ठोंकाव गोजेयता। मनदो पेय दिनरेय जियाव रिमुःता।”
हनालगा ईंग अपे एचेरे भगवानराः बड़रा कता होड़कू अरू कनहूनदारकू अरू चेडदार होड़कूयिंग वारकूतना। अपे अदोम होड़कूपे ञेड एंडागोडता अरू अदोम होड़कू कुरूसरेपे ठोंकावगोडकूता। अपे अदोम होड़कू अपेराः अरजी ओड़ाःकूनरे गुरुंदतेपे ञेडकूता अरू मी सहर अते एटाः सहर अगी हँकूपे झुटियावता।
हनमेला अपे जगलेपे दोहोन। तोनोंग तोनोंग होड़कू पंचाइतरेकू साब इदीपेता अरू अरजी ओड़ाःरे अपेकू एचे ञेडपेता। ईंगराः ञाव बदीरे राजाकू अरू हातपात होड़कू मड़ंगरे अपेकू एचे चड़ाँपेता। अपे हनमेला हँकू मड़ंगरे ईंगरिकुःआ हिदइतदारकूपे होयाःता।
दो अंगूर जोनेना हनमेला हाँय मी होड़ हड़वाहा आँयग बंटा अंगूर जोःओ अगू लगाय वारगोतेडीग। मनदो अधियादारकू हाँय ञेडतिडिगखन सदा तिःईतेकू वार कुदागोतेडीग।
अरू मूक पुजउरी हँकू एचेरेय होंबोरतेरा, “अपे एचेरे मड़ंग मेरले कतागाड जा, ईसूराः ञावते अपे होड़कू अहापे चेडकू, माःआन? अरू अपे एरुसलेम सहररिकुःआ जमा होड़कूराः लुतूर पेरेगवामिनपे चेडगोतेडकुःआ। नाःआते अपे गोएगनेना हाँयग होड़राः डंड अले चोटरे लछावगे लगापे ओंगलेतना जा?”
एहूदाकू पाँच तुरहा उनचालीस उनचालीस गुरुंदकू ञेडतिरिंगा,