14 अपे सुद अरू बेगर कसूरीग होड़ ईसूपे आड-बेकारवातेरा अरू हाँय बदलारे ञेड एएंडा होड़पे एचे अड़ाःतेरा।
मनदो मरंग पुजउरीकू अरू एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू लहराव-फुसलावतेडखन होड़कूकू कतावाःआ, अपे बराबा अड़ाःगे लगा अरू ईसू एचे गोजेय लगापे असे, माःआन।
“ने नसरेतरीग ईसू! आम अले चिला लगाम कटसियालेतना? आम अले लाय एंडाले लगाम वेगकिया जा? ईंग सुसुदीतिनिंग आम इये हवे। आम भगवानरीग सुद होड़ हवे।”
मनदो मूक पुजउरीकू पिलातूस बराबाय एचे अड़ाःगेय लगा हँकुःआ होड़कूकू एचे कतातेरा।
दो बराबा ञावीग मी होड़ होड़ दोहोना। हाँय होड़कू बलवाद लगाय एचे जुमावतेडकुःआ अरू होड़कूकू ञेड एंडातेरा। हनालगा हाँय जेहेलरे तोलतोय दोहोना।
सेरमो देसरीग बराहील हाँय एचेरेय कताया, “सुद बिरुवा आम एचेरे वेगता अरू जमाकू अते मरंग भगवानराः जंगर आम एचेरे दोहोनता। हनालगा जनमावगुःताय हाँयग सुद लँइग भाबी भगवानरीग बेटा हवे, माःआनकू कतावायता।
अरू हँकू असेतेरा हनन इया, होड़कूय बलवादा अरूय ञेड एंडातेडकुःआ अते जेहेलरे सींगतोय दोहोना हाँयग होड़ पिलातूस अड़ाःगोतेडीग। अरू हँकूराः हिछा इया सइनाकू एचेरे ईसूय जिमागोतेडीग।
ईंग अपांग एचेरेयिंग सलाःता अरू हनाते अपे ओरोपे ञेल अवेतिरिंगा। हनालगा बेगर गारबारतेःआ जीव जियाः बदीरे सुद बिरुवा उदुःवाकूता।
दो हँकू मुरुक सटीतेकू कतातेड, “नाँय कोवान। अले लगा बराबा अड़ाःगोडेयमे।” अरू हाँयग बराबा लुलुड़ी होड़े दोहोना।
हाँय एचेरे तोनोंगाः कसूर मेर दोहोगान, हनारे हों हँकू पिलातूस एचेरे हाँय ञेड एंडागेय लगाकू असेतिरिया।
आम ईंगराः बिरुवा पतालपूररे ओरोम अड़ाः एंडातेरा, अरू आमरीग सुद होड़ सेयाः लगा ओरोम एमेवातिरिया।
हनते हनानियाह ईंग एचेरे अरूय कतातेड, अबूरिकुःआ खुटिपरिया होड़कूरीग भगवान आँयगराः ओंगोलमे सुदी लगा अरू आँयगरीग सुद होड़मे ञेल लगा अरू हाँयराः आहते आँयगराः बड़राम अयूम लगा आमे सुनावकेडमेःआ।
सनातायरे हरदोस राजा अरू एहूदिया छतररीग मरंग हातपात होड़ पुंतियूस पिलातूस, बेगर एहूदाकू अरू नाःआ सहर एरुसलेमरिकुःआ इसराएल होड़कू सुदा जुमावनेनखन आम सुनावतेरा आमरीग सुद सेवादार ईसू, एचे ञेड गोएगगेय लगाकू ओंगोलतेरा।
अरू मूक पुजउरी हँकू एचेरेय होंबोरतेरा, “अपे एचेरे मड़ंग मेरले कतागाड जा, ईसूराः ञावते अपे होड़कू अहापे चेडकू, माःआन? अरू अपे एरुसलेम सहररिकुःआ जमा होड़कूराः लुतूर पेरेगवामिनपे चेडगोतेडकुःआ। नाःआते अपे गोएगनेना हाँयग होड़राः डंड अले चोटरे लछावगे लगापे ओंगलेतना जा?”
अपेरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू भगवानराः बड़रा कता होड़कू जमाकूकू संतावतेरा। अपेरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू बेगर गारबार होड़राः बदीरे मड़ंगरेकू कतातेरा हँकुःआ होड़कू होंकू ञेड गोएग एंडातेडकुःआ। अरू नुँहू अपे ईसू चुबिलीतेडखनपे एचे ञेडतिरिया।
मसी कहियो मेरेय कसूरगरा। मनदो भगवान अनँयगराः ओंगोलरे अबू बेगर गारबार होड़कू बड़ाँवबू लगा, हाँयग मसी कसूर होड़े बड़ाँवतिरिया।
मेर बदलाकू कुदा अवेयता हँकुःआ बेगर गारबार होड़कू अपे कसूर होड़कू इया बदीतेडकूखनपे ञेड एंडातेडकुःआ।
भगवानराः ओंगोलरे अबू बेगर गारबार होड़कूय बड़ाँवबू लगा, बेगर गारबारीग इनीसू मसी मिनी जूदा अबू जमा कसूर होड़कू लगा, कटसिया सहावतेडखने गोएगनेना। हाँय देनेह देहरेय गोएगनेना मनदो भगवान हाँयराः बिरुवाय जियाव रेमगोतेडा।
ने ईंगरिकुःआ लइंकू इया होड़कू, अपे अहापे कसूरगे लगा ईंग नाःआ कता अपे लगा ईंग ओजाःगेतानिंग। मनदो तोनोंगीग होड़ कसूरगे दो, बेगर गारबारीग ईसू मसी अबूराः कसूर बराव एंडागे लगा उकील इया अपात भगवान एचेरे इदानिया।
पिलादिलपिया सहरराः कलसियारीग बराहील लगा नाःआ चिठीम ओजाः, सुद अरू सताय इदानीग, अरू दाऊद राजाराः चाभी अनँयग तिःईरेय साबकातायीग कतायतना। हाँय हना चाभीतेय गीगगेता हना दुवार तोनोंगीग ओरोकू सींग अवेतेरा। अरू हाँय सींगगे हन दुवार तोनोंगीग ओरोकू गीग अवेतेरा। दो हाँय नाःआ इयाय कतायता,