2 “ने अगरिपा राजा, एहूदाकू ईंग बदीरे जेमिन जाः बड़राकू कतायतना, हना तिसिंग आम मड़ंगरे हँकू कतावा लगा ईंग जीवरे नपाय माःआनिंग ओंगलुःतना,
हँकुःआ होड़कू कोट कछेरीरे अपेकू इदीता हनमेला अपे चिला कता इदा हना बदीरे अपे अहापे ओंगोल दोहोगे। हनमेला अपेके हँकू सुदा बड़रा लगा कनहून भगवान एमेवापेता।
एटाः होड़कू अपे साब गोःकेडपेखन अरजी ओड़ाःरे अरू अदालइत ओड़ाःरे अरू नेताकू मड़ंगरेकू एचे चड़ाँपे दो, हनमेला अलोपे ओंगोल दोहोगे, माररे अबू चेले माःआनबू कतायता, माःआन।
नाःआ जमा होयाः अते मड़ंग ईंग बदीरे होड़कू अपेकू साबता अरूकू संतावपेता। अपे पंचाइतरेकू जिमापेता अरू जेहेलरेकू एचे सींगपेता अरू राजाकू अरू हातपात होड़कू मड़ंगरेकू एचे चड़ाँपेता।
मनदो नाँय बदीरे कइसर मरंग राजा एचेरे तोनोंग इयाःआ ओजाःगे लगा ईंग एचेरे कोवानेःआ। हनालगा अपे जमाकू मड़ंगरे बिसेक, ने अगरिपा राजा, अनम मड़ंगरे नाँय ईंग अगूकिरिया, जेमहा आम जासकिरिगखन नाँय बदीरे कहिसाः ईंग ओजाःगे लगायिंग पवाः।
हनते अगरिपा राजा पउलूस एचेरेय कतातेरा, “आम अनम बदीरेम कता अवेयता।” दो पउलूस आँयगराः तिःई पेरेतेडखने कताया,
दो अगरिपा राजा, सेरमो देस अतेयिंग पवावनेना हना दरसन ईंग कहियो मेरिंग टड़ावगाड।
ईंग राजा मड़ंगरे बेगर बोरतिंग कतायता, हना कता हाँय होंय सुदीयता। अरू नाःआ कताकून जमाकू मड़ंगरे होयानेना अरू ईंग बिसवासगेतना हना तोनोंगाः कता हाँय अते ओकोत कोवानेःआ।
अरू आम एहूदाकूराः रिती-बिधीकून अरू हँकूराः अड़ा-चउकीकून नपायतेम सुदीयतना। हनालगा ईंग असेगेता, ईंगराः कता तिंगीड घड़ीनमे अयूमवा।
अलेराः बारहगोटोंग गोतोरिकुःआ होड़कू नाःआ जबान होनोयाः लगा जमा इंदरीते दिन रइत भगवान सेवा घड़ीनकू असरागोड ञवनतना। ने राजा, ननानाः असरा बदीरे एहूदा मूक होड़कू ईंगकू जाःता।