22 हनते ईसूराः दूररिकुःआ होड़कू बदीरे नपाये सुदीया हाँयग पेलिकस अनँयगराः फड़ियाव रोंकावतेडखने कताया, “सइनाकूरीग मरंग हातपात होड़ लुसियास वेग दो आमराः नाःआ कतायिंग फड़ियावगोडता।”
हनते हरदोस राजा हँकुःआ कनहूनदारकू कलेकाले राःतेडकुःआ अरू हँकू एचेरेय होंबोरतेरा, “इपील तुमीसपे ञेलतिरिया?”
हँकुःआ होड़कू अँकू सुदा अरू तोनोंग दिन वरीय दोहोन लगाकू कतावाया दो, हाँय मेरेय दोहोगान।
तिसिंग होयानेना हनाते अबू बदीरे, हँकू कड़ीगकू रेमतेरा माःआन तोनोंगीग लालिसगेराः बोर इदा। अरू अबू हनाराः तोनोंगाः कता ओरोबू कता कुदा अवेतेरा।”
दो मरंग हातपात होड़ पउलूस उदुःगे लगाय अकियावतिरिया दो पउलूस कतातेरा, “ने साहेब, ईंग सुदीयतना आम मुरुक बरिस वरीते अले एहूदाकूरीग फड़ियावदार इदानमेःआ। हनालगा ईंग कता कुदागे लगा बहालरे इदानिंगा।
मनदो ईंग नाःआ कता आम मड़ंगरेयिंग मनाव जुवाःतना, ईंग ईसूराः दूर इया, मोसेसराः नियमकून अरू भगवानराः बड़रा कता होड़कूराः कागदकूनरे ओजाःतो इदा हना जमाकून ईंग बिसवास घड़ीन अलेरिकुःआ खुटिपरिया होड़कूरीग भगवानिंग जागतना। नाःआ दूररिकुःआ होड़कू बदीरे नँकुःआ होड़कू गारबारतेःआ गउदा माःआनकू कतावातना।
तोनोंग दिन तयोमरे पेलिकस आँयग एंगातुकू दुरसिला ञावीग एहूदा अइमी सुदाय वेजेडा। हाँय पउलूसे एचे राःतेरा अरू ईसू मसीरे करा इया बिसवासगे लगा इदा हना बदीरे पउलूस हँकिने कता उदुःवातेरा।
हाँय भगवानराः ओड़ाः सात-भाड़गे लगाय कुरनिसतेरा, मनदो अले हाँयले साबतिरिया। [हाँय अले नियम इयाले डंडियावकेःआ,
मनदो नाँय बदीरे कइसर मरंग राजा एचेरे तोनोंग इयाःआ ओजाःगे लगा ईंग एचेरे कोवानेःआ। हनालगा अपे जमाकू मड़ंगरे बिसेक, ने अगरिपा राजा, अनम मड़ंगरे नाँय ईंग अगूकिरिया, जेमहा आम जासकिरिगखन नाँय बदीरे कहिसाः ईंग ओजाःगे लगायिंग पवाः।
अरू आम एहूदाकूराः रिती-बिधीकून अरू हँकूराः अड़ा-चउकीकून नपायतेम सुदीयतना। हनालगा ईंग असेगेता, ईंगराः कता तिंगीड घड़ीनमे अयूमवा।
हनालगा हाँय मूक पुजउरी एचेरे सेनेडखने कतातेड, “दिमसकूसराः अरजी ओड़ाःरिकुःआ हातपात होड़कू लगा मीटोंग चिठी ओजाःकेडखन ईंगमे एमेवा जेमहा, हना सहररे ईसू एचेरे बिसवासकेडखन हना दूररेकू सेनता हँकुःआ होड़कू, मरदकू अरू अइमीकू साबकेडखन तोल रहावकेडकूखन एरुसलेम अगींग एचे कुदा अवेकू।”