30 ईंगे उदुःवातेरा, नाँयग होड़ ञेड गोएगगे लगाकू सपड़ावकिया दो ओहेन ईंग आम एचेरेयिंग वारगोतेडीग अरू हाँयकू बदीःआ, हँकुःआ होड़कू हों अँकूराः लालिस आम मड़ंगरेकू उदुःगे लगायिंग हुकुमतेरा।
अपे मुरतीकून मड़ंगरे मंडावतो तोनोंगाः जिनिसकून अहापे जोम, बलंगी अरू अइठाव गोएगतो जानरकूराः मास कहियो जोजोम कोवानेःआ अरू सनहा-सनहीते तोनोरे दोहोन लगा इदा। अपे नाःआ जमाकून अते सवासितीपे दोहोन दो नानाः अपे लगा ननपाय दोहोनता। नपायतेपे दोहोन।
एटाः दिन एहूदाकू बुइदकू तुलातेरा अरू किरिया कसटकू जोमा, पउलूस अरीनबू ञेड एंडागेय वरी तोनोंगाः अलोबू जोम अरूबू ञूय, माःआन।
दो हाँयग डिंघा कताया, “ने साहेब, अदोम एहूदाकू गपा पउलूस बदीरे अरू जास पता होयाः लगा बुइद तुलाकेडखन मरंग पंचाइतरे हाँय अगूगेय लगा आम एचेरे असे लगाकू राययना।
हाँय हुकुमवातेडकुःआ, हनन इया सइना होड़कू पउलूस रनातो रइतरे हँकू सुदाकू गोःयाय अरू अंतिपतिरिस सहररेकू गोः सोदोरतिरिया।
दो हाँय पउलूस एचेरेय कतातेड, “आमकू बदीकेरा हँकुःआ होड़कू वेगता हनमेला आमिंग फड़ियावता।” हनते हाँय हरदोसराः गड़हीरे पउलूस एचे इदीकिडिगखन अगुरा होड़कू हाँय नपायते अगुरागे लगाय हुकुमवातेडकुःआ।
आसियारिकुःआ हँकुःआ एहूदाकू एचेरे ईंग बदीरे तोनोंगाः कता दोहोकुः दो हँकू नंडा आम मड़ंगरे वेगकियानखनकू कता उदुःकेःआ।
मनदो ईंग हँकू एचेरेयिंग कतातेरा, बेगर फड़ियावते तोनोंगीग होड़ डंडियावगे दो रूमी देसराः रिती-बिधी इया कोवानेःआ। डंडियावगेय अते मड़ंग हाँयग होड़ कता कुदाय घड़ीन अनँयग बनसाः लगा दाव एमेवाय लगा इदा, माःआन।
मनदो साहूल हँकूराः ओंगोले सुदीगोतेड। दिन रइत साहूल ञेड एंडा लगा हना सहरराः हता दुवारकूनकू अगुरातेरा।
टुनुटीगरे ईंगरिकुःआ अजी-बोपोहकूतिंग, बनाहालतेपे दोहोन; अपेराः लूर नेवन उडु-बुडू इदीनपे; ईंगराः कतापे होमगोड; मी जीवकियानखनपे दोहोन; हेल-मेलपे दोहोन। दो अपेय दुलारता अरू सलसते एमेवापेता हाँयग भगवान अपे सुदाय दोहोनता।