19 दो हाँयग मरंग हातपात होड़ हाँयग डिंघा होड़ एटाः अगी गोःकिडिगखन हाँय एचेरेय होंबरेःआ, “आम ईंग एचेरे चिला कता लगा इदा?”
दो ईसू हाँय एचेरेय होंबोरतेरा, “चिलाम चहाःतना, ईंग आम लगायिंग एचेय?” दो हाँयग अंधा होड़ कतातेरा, “ने रबबी, ईंग ञेल लगायिंग चहाःतना।”
दो ईसू हाँयग अंधा होड़ तिःईरे साबतिरिगखन गाँव अते बहरीय गोःयडिग। अरू हाँयराः मेडरे बेगतेडखन हाँय चोटरे तिःईय मंडावतेरा अरूय होंबोरतिरिया, “आम कहिसाः ञेञेलतनाम जा कोवान?”
ईसू हाँयग लँइग तिःईरे साबतिरिगखने रेमगोतेडीग। हनते हाँय चड़ाँयान।
हनते हँकुःआ सइना होड़कू अरू अँकूरीग हातपात होड़ अरू भगवानराः ओड़ाःरिकुःआ अगुरा होड़कू ईसू तोलतिरिगखनकू साब गोःयाडीग।
हनते हँकू हाँय अरियूपगुसराः मरंग पंचाइतरेकू अगूतिरिया अरू हाँय एचेरेकू कतातेरा, “आम चेड उदुःगेतना हना नँवा चेड अले होंम कता उदुःवा हान चिला हवे, माःआन।
दो हाँय हाँयग डिंघा मरंग हातपात होड़ एचेरेय गोःयाय। अरू हाँय कताया, “नाँयग डिंघा होड़ आम एचेरे तोनोंगाः ककता लगा इदा। हनालगा सींगतो इदानिया हाँयग पउलूस, आम एचेरे नाँयग होड़ ईंग अअगू लगाय कताया।”
दो हाँयग डिंघा कताया, “ने साहेब, अदोम एहूदाकू गपा पउलूस बदीरे अरू जास पता होयाः लगा बुइद तुलाकेडखन मरंग पंचाइतरे हाँय अगूगेय लगा आम एचेरे असे लगाकू राययना।