36 नाःआ जमाकून कता उदुःतेडखन हाँय हँकू सुदा उकुड़ोमनेनखनकू अरजीतेरा।
हनते ईसू हँकू अते गुनहोन तोरेरेय सेनेडा अरू हंडा उकुड़ोमवाडखन नाःआ इयाय अरजीःआ,
ईंग एचेतेरा, हना बुताकूनते जमा बुताकून मुरुक मिहनइत घड़ीनपे एचेय लगा अरू गरीब होड़कू संघरावाकू लगायिंग उदुःवाडपेःआ। परबू ईसू कतातेरा, गोगोः अते एएमे लगा ननपाय इदा, हना कता होँपे उहियारगोड ञवन।”
मनदो अले सेनराः बेला होयानेन दो अले हंडातेले सेनेडा। जमा चेलाकू अरू अँकूरिकुःआ एपेराकू अरू लइंकू सहरराः बहरी वरी अले सुदाकू वेजेडा। अरू समुंदर धरीरे उकुड़ोमनेनखनले अरजीतेरा।
हनते हाँय उकुड़ोमनेनखने खिररीःआ, “परबू, नँकुःआ होड़कूराः कसूर अँननकू बदीरे अलोम ओंगोल दोहोगे।” नाःआ कतावाडखन हाँय गोएगयाने।
दो पतरस जमाकू बाहरीय उडुंगगोतडकू। हनते हाँय उकुड़ोमनेनखन भगवान एचेरेय अरजीतेरा। हनते हाँय मुरदा अगी उलटावनेनखने कताया, “तबीता रिमुःमे!” दो हाँय चिड़गाड़याने अरू पतरस ञेलतेडखने दुड़ुःयान।
हनालगा ईंग नाःआ जमा कताकूनिंग उहियार अगूयता दो, अपांग भगवान मड़ंगरेयिंग उकुड़ोमगुःता।
तोनोंग इयाःआ ओंगोल कुहकाःरे अपे अलोपे दोहोन। मनदो जमा बरानाः लगापे अरजीगोड ञवन। अरू धनियाबाद घड़ीन अपे लगा हुडिंग बगरा इदा हना भगवान एचेरेपे असेय।