15 मनदो मी दिन मीटोंग भूत हँकू एचेरेय कता कुदातेरा, “ईसूयिंग सुदीयतना, अरू पउलूस होयिंग सुदीयतना, मनदो अपे इयेकू हवे?”
“ने नसरेतरीग ईसू! आम अले चिला लगाम कटसियालेतना? आम अले लाय एंडाले लगाम वेगकिया जा? ईंग सुसुदीतिनिंग आम इये हवे। आम भगवानरीग सुद होड़ हवे।”
ईसू जमा होड़कू हसूतेय नपायतेडकुःआ अरू हाँय भूतकू हों बगरा होड़कू अतेय उडुंगतेडकुःआ। हँकुःआ भूतकू सुसुदीःआ, नाँय इये हवे, माःआन। हनालगा ईसू हँकू तोनोंगाः बड़रा कता लगा मेरेय ओवागाडकू।
एहूदाकूरीग मूक पुजउरी, इसकेवा दोहोना। हाँयरिकुःआ सातगोटोंग बेटाकू नाःआ इया भूतकूकू उडुंगा।
हना तयोमरे भूत दोहोना हाँयग होड़ हँकू चोटरेय डेगा देगयान अरू एचे कसड़गोतेडकूय। हाँय हँकू मुरुके ञेडतेडकुःआ अरू हँकू एकेते अरू घाव गदाहनेनखन हना ओड़ाःतेकू ञीर उडुंगनेना।
आम बिसवासगेतना जा भगवान मिनीटोंग इदानिया? नपाय। हना कता भूतकू हों बिसवासगेतना अरू एकलाः घड़ीनकू बोरता, माःआन।