14 पउलूस तोनोंग इया कता लगाय ओंगलेःआ दो, हाँयग गलियो एहूदाकू एचेरेय कताया, “अपे ईंग एचेरे नाँयग होड़राः तोनोंग मरंग कसूर सहे गारबारपे कताय दो, ईंग अपेराः कता अयूम लगायिंग दोहोनता।
दो हाँय हँकू चेड घड़ीने कताया,
नाःआ अयूमवाडखन ईसू आँयग चेलाकू एचेरेय कतातेरा, “ने गुनमिन बिसवासगे होड़कू, अपे सुदा तुमिस वरीयिंग दोहोन? तुमिन वरी अपेयिंग सहाव?” हनते ईसू कतातेड, “माँय ईंग एचेरेपे अगूगेय।”
“आम कलउरीग बेटात अरू जमा सताय कतारीग मुदइ हवे। आम जमा बरानाः लबरा अरू अडिग अकामते पेरेगतो इदानमेःआ। परबूराः बदीरे सनातायतो इदा हना कता एचे बदलावाडखन लबरा कता तुला अते तोरेम दोहोन।
हनते चालीस बरिस वरी टयंगाब ततेररे भगवान हँकूराः लूर-नेवने सहावतेरा।
दो पउलूस कतातेरा, “ईंग ना लवे। ईंग किलिकिया छतरराः मीटोंग मइद सहर तरसूस सहररीग मी होड़ एहूदा होड़ हवे। दो ईंग आम एचेरेयिंग असेयतना, नँकुःआ होड़कू एचेरे मीटोंग कता कता लगा ओवायिंगमे।”
गुजुः इयाःआ तोनोंगाः गारबारिंग एचेकेरा दो गुजुः अते बनसाः लगा मेरिंग चहाःतना। मनदो नँकू ईंगकू जाःतना हना कताकून अते तोनोंगाः कता सताय मेर दोहोना दो तोनोंगीग ईंग हँकू तिःईरे ओरोकू जिमा अवेतिरिंगा। दो नुँहू कनइसर मरंग राजा ईंग फड़ियावगींग लगायिंग असेयतना।”
मनदो नाँय बदीरे कइसर मरंग राजा एचेरे तोनोंग इयाःआ ओजाःगे लगा ईंग एचेरे कोवानेःआ। हनालगा अपे जमाकू मड़ंगरे बिसेक, ने अगरिपा राजा, अनम मड़ंगरे नाँय ईंग अगूकिरिया, जेमहा आम जासकिरिगखन नाँय बदीरे कहिसाः ईंग ओजाःगे लगायिंग पवाः।
नपाय बुताय बुताता हाँयग होड़, हातपात होड़कू सुदा बोर मेर दोहोनता। मनदो बेलूरे एचेयता हाँयके हँकू सुदा बोर दोहोनता। अपे हातपात होड़कू सुदा बेगर बोरते दोहोन लगापे चहाःतना दो, अपे नपाय बुताकूनपे एचेगोड ञवन अरू हनाते हँकू अपेकू मान मरजइतता।
ईंग बुयांग होड़ इयायिंग कतायता हना कता अयूम लगा अपेराः लुतूर अलोपे टिपी रेडगे। हाव, अपे अनायूम सहावगिंगपे।
तोनोंगीग अपे एचेरे सेनेकियानखन अले परसारकेरा हाँयग ईसू अते एटाः ईसूकू परसार दो, सहे अपे पवावनेना हाँयग सुद बिरुवा अते एटाः इयाःआ बिरुवापे पवाः दो, सहे अपे कबुलावकिया हना नपाय सरवन अते एटाः इयाःआ सरवनपे अयूम दो, अपे हना कताकून ओनोहोनपे मनाव जुवाःता।
हाँय अनँयग अबड़ाव जीव-जहने दोहोनता। हनालगा बेगर कनहूनदारकू अरू बहकावतो होड़कू सुदा हाँयराः लूर नेवन सुधिया दोहोनता।