हाँय कताया, “नाःआ बेला भगवान तोल दोहोतेरा हना बेला हवे अरू भगवान अपे एचेरे राइजगे लगाय बुँहड़ीकेरा। हनालगा अपे कसूर अते जीवपे कुदा अरू नपाय सरवनरेपे बिसवासगे।”
भगवान आम सहाव घड़ीने मयावामतना दो हना आम हुनुडिंगमे ओंगलेतना जा? भगवान ईंग मयावाडखन ईंगराः कसूर अते जीव कुदागे लगा दोंगे ओवायिंगतना, माःआन आम मेरेम बुझाःता जा?
तोनोंगीग होड़राः जीव भगवान अगीते हुडिंग जुवाःतान दो हना हाँयराः जीव बदलावगोडता अरू हाँय सडाव जुवाःता। हनते अरू हाँयके पसताः मेर पराःता। मनदो चउंदीसरिकुःआ होड़कू अगीते तोनोंगीग होड़राः जीव हुडिंग जुवाःतान, मनदो अनँयगराः कसूरकून मेरेय कबुलाःतान दो हाँय गुनुजुःए पवाःता।