20 अले लगा अनसिनहार इया तोनोंग तोनोंग कताम कतायतना अरू हनाराः मतलोब सुदीगे लगाले चहाःतना।”
दो हँकुःआ पेनेय चेलाकू नाःआ कताकू अयूम सोलोंग दोहोतेरा अरू अँननकू अँकू कता होड़ेंगा, “गोएगतो अते जियाव रिमुःराः मतलोब चिला हवे?”
ईसूरिकुःआ चेलाकू अते मुरुक बगरा होड़कू नाःआ कताकून अयूमतेडखनकू कताया, “नाःआ कता ओरोबू अयूम पसाव अवेतेरा। दो इये मनाव अवेनता?”
पतरस बयावनेनखने ओंगलेःआ, “नाःआ दरसनराः मतलोब चिला होया अवेनता?” दो हननमेला कुरनेलियूस वारतेडकुःआ हँकुःआ होड़कू सिमोनराः ओड़ाः अगीकू सोदोरनेना।
हनते हँकू हाँय अरियूपगुसराः मरंग पंचाइतरेकू अगूतिरिया अरू हाँय एचेरेकू कतातेरा, “आम चेड उदुःगेतना हना नँवा चेड अले होंम कता उदुःवा हान चिला हवे, माःआन।
(दो एतेनसरिकुःआ होड़कू अरू एटाः देस अते वेगनेनखन हंडाकू दोहोना हँकुःआ होड़कू हों मुरुक बेला वरी नँवा नँवा कताकूनकू अयूम अते अरू कता होड़ेंग अते एटाः तोनोंगाः बुता हँकू मेरकू बुताःआ।)
हँकुःआ जमा होड़कू बयावयान अरू बोरोनेनखनकू होंबोर होड़ेंगा, “नाःआ चिला होयाःतना?”
कुरूसराः सरवन लाय एंडन होड़कू लगा बुयांग बड़रा हवे, मनदो अबू भगवानते एचे सडावगुः होड़कू लगा हना सरवन भगवानराः जंगर उदुःता।
मनदो अले कुरूसरेकू ठोंकाव गोएगतिरिया हाँयग ईसू मसी बदीरेले परसारगेतना। नाःआ सरवन एहूदाकू लगा एरंगवा इया इदा अरू बेगर एहूदाकू लगा बेगर लूर इदा।
सुद बिरुवा तोनोंगीग होड़ एचेरे मेरेय दोहोन दो, हाँय सुद बिरुवाराः कताकून मेरेय मनाःता अरूय एरांगवाता। सुद बिरुवा एकला भगवानराः कताकूने एचे सुदीकूता। हनालगा हँकुःआ होड़कू हना कताकून मेरकू बुझाव अवेनता।
नाःआ कता बदीरे ककाता लगा मुरुक बड़राकून इदा। मनदो अपे ओहेन ओरोपे अयूम ठुड़ाव अवेतेरा। हनालगा अपे कता बुझावपे लगा मसकिल इदा।
मनदो नुँहू अपेरिकुःआ मड़ंगकुःआ सउंगताकू इया अपे तुड़ेंग-तपेग होड़कू कोवापेःआ। हना अते हँकू मुरुककू बयाव जुवाःता अरू अपे बदीरे ओपता बड़राकू बड़राता।