31 दो हँकिन कताया, “परबू ईसू एचेरेम बिसवासगे, दो आम अरू आमराः ओड़ाःरिकुःआ जमा होड़कू सडाव जुवाःता।”
नाःआ सरवनकू बिसवासकेडखन बतिसमाकू गोःता, हँननकुःआ होड़कू भगवान सडावकूता। मनदो मेरकू बिससवासगेता, हँकुःआ होड़कू भगवान डंडियाकूताय।
मनदो हाँय एचेरेकू बिसवासकेरा, हँकुःआ जमा होड़कू भगवानरिकुःआ लइंकू होयाः लगा हातपाते एमेवाडकुःआ।
मनदो ईसू, भगवानरीग बेटात, मसी हवे माःआन अपे बिसवासगोड ञवन घड़ीन हाँयराः ञावते जीवपे पवाः लगा नाःआ जमा कताकून ओजाःतो इदा।
बेटात एचेरेय बिसवासगेता हाँयग होड़ ओरो टुटीगनेना हना जीवे पवाःता। मनदो बेटाते आड-बेकारवाता हाँय, ओरो टुटीगनेना हना जीव ओरोय पवावनेना अरू भगवान हाँय सुदा मुरुक रीसतोय दोहोनता।”
ईंगरीग अपांगराः ओंगोल नाःआ हवे। बेटातकू ञेलता अरू हाँय एचेरेकू बिसवासगेता, हँकुःआ होड़कू ओरो टुटीगनेना हना जीवकू पवाःता अरू हँकू ईंग टुटीगगुःराः दिनरेयिंग जियाव रेमकूता।”
अपे ईंगपे अयूम! बिसवासगेताय हाँयग होड़, ओरो टुटीगनेना हना जीवे पवाःता।
दो अबू बिसवासगेतना हँकुःआ होड़कू भगवान सडावकेडकुःआ, हनन इया अबूरीग परबू ईसूराः मयाते भगवान अबू होंय सडावकेरा।”
हनते हाँय अरू आँयग ओड़ाःरिकुःआ जमा होड़कू हाँय सुदा बतिसमाकू गोःतेरा। अरू हाँय अलेय नेत-नेवारतेडखने कताया, “अपे ईंग मी होड़ बिसवासी होड़ माःआनपे ओंगलेयिंगतना दो, ईंग ओड़ाःरे गुतियापे वेग।” अरू अले हाँय ओड़ाः अरीनले सेन वरी हाँय रेनहातेडलेःआ।
हनते हँकिन हाँय एचेरे अरू हाँयराः ओड़ाःरिकुःआ जमा होड़कू एचेरे परबूराः सरवनकिन कता उदुःतेरा।
अरजी ओड़ाःरीग हातपात होड़ किरिसपूस आँयग ओड़ाःरिकुःआ जमा होड़कू सुदा परबू ईसू एचेरेकू बिसवासतेरा। कुरिंतीरिकुःआ मुरुक बगरा होड़कू, पउलूसराः परसारकू अयूमतेरा हँकुःआ होड़कू हों परबू ईसू एचेरे बिसवासतेडखन बतिसमाकू गोःतेरा।
नाःआ चउंदीसरे होड़कू सडाः लगा अरू एटाः ञाव कोनोवानेःआ अरू अबू सडाव अवे लगा हाँय अड़ाःकेडखन तोनोंगीग एटाः होड़ कोवाया।”
दो हँकिन सेनेन सेन दूररे हना संडक कुटीरे दाः दोहोना। दो हाँयग मरंग हातपात होड़ कतातेरा, “ञेलमे नंडा दाः इदा। ईंग बतिसमा एमे अते तोनोंग टटी-बेड़ा इदा जा?”
अपे ईंगपे अयूम! अपे सुवेडतो गुंडा अते मी बंटा भगवान लगापे एमेय दो हना जमा गुंडा सुद जुवाःता। अरू जेर नपाय इदान दो हनाराः डइड़कून हों नपाय दोहोनता।
ईसू मसी अबूय सडावकेड अते, भगवान इबराहीमराः जीव-जहने नपायतेरा। हनन इया हाँय बेगर एहूदाकूराः जीव-जहन होंय नपायकेरा, जेमहा भगवान जबानतेरा हाँयग सुद बिरुवा अबू बिसवासकेड अतेबू पवाः।
मनदो भगवानराः सरवन नाःआ इया कतायता, जमा होड़कू कसूरगोड ञवनताकू, अरू ईसू मसी एचेरेकू बिसवासगेता, हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान आँयगराः जबान इयाय नपायगेता।
ईसू मसी एचेरे बिसवासकेडखन अपे जमाकू भगवानरिकुःआ लइंकूपे बड़ाँवयना।