17 हाँयग धंगड़ी पउलूस अरू एटाः एटाः होड़कू तयोम अगी वेगवाडखन खिररी घड़ीने कताया, नँकुःआ होड़कू भाबी भगवानरिकुःआ होड़कू हवे। होड़कू अँकूराः कसूर दूर अड़ाःकेडखन सडाव जुवाःराः दूरकू उदुःतना, माःआन।
हँकू अँनकूरिकुःआ चेलाकू हरदोस राजारिकुःआ होड़कू सुदा ईसू एचेरे नाःआ इया ककता लगाकू वारगोतेडकू, “ने गुरुजी, अले सुसुदीतना आम सताय इदानमेःआ अरू सताय इया भगवानराः दूर बदीरेम चेडकूता। आम होड़कू जहंडाव होड़ ना लवे। हनालगा आम तोनोंगीग होड़ आम ननायगे लगा मेरेम एचेयतना।
अरू हँकिन खिररीकियानखन ईसू एचेरेकिन कताया, “ने भाबी भगवानरीग बेटात, आम अले करेगले लगाम चहाःतना? भगवान अले लगाय तोल दोहोकेरा हना बेला अते मड़ंग आम अले हलकइनले लगाम वेगकिया जा?”
“ने नसरेतरीग ईसू! आम अले चिला लगाम कटसियालेतना? आम अले लाय एंडाले लगाम वेगकिया जा? ईंग सुसुदीतिनिंग आम इये हवे। आम भगवानरीग सुद होड़ हवे।”
हँकू ईसू एचेरे वेगकियानखनकू कताया, “ने गुरुजी अले सुदीयतनाले, आम होड़कू जहंडाव होड़ ना लवे। हनालगा आम तोनोंगीग होड़ आम ननायगे लगा मेरेम एचेयतना। मनदो भगवानराः सताय दूरमे उदुःवाकूता। दो अले उदुःवालेमे आम चेले माःआनमे ओंगलेतना? कइसर राजा एचेरे मलगुजारी एमेवाय लगा नपाय इदा जा कोवान?
दो ईसू हाँयग भूत एचेरेय कताया, ने भूत, आम नाँयग होड़ अतेम उडुंग जुवाः, माःआन।
आम होड़कूम कता उदुःवाता, भगवान होड़कूराः कसूर बराव एंडाकेडखने सडावकूता।
जेमहा कसूरराः अंदरारे अरू गुजुःराः दूररे इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू मरसलकू पवाः, अरू अबू सलसतराः दूररे सलाः लगाय अगुवाइवाबू।”
दो हँकू ईसू एचेरेकू होंबोरतेड, “ने गुरुजी, अले सुदीयतना आम नपायतेम बड़राता अरूम चेडकूता। आम होड़कू जहंडाव होड़ ना लवे। हनालगा आम तोनोंगीग होड़ आम ननायगे लगा मेरेम एचेयतना। मनदो भगवानराः सताय दूरमे उदुःवाकूता।
“ने नसरेतरीग ईसू! आम अले चिला लगाम कटसियालेतना? अले लाय एंडाले लगाम वेगकिया जा? ईंग सुसुदीतिनिंग आम इये हवे, माःआन। आम भगवानरीग सुद होड़ हवे।”
भूतकू मुरुक बगरा होड़कू अतेकू उडुंगयान अरू खिररी घड़ीनकू कताया, आम भगवानरीग बेटा हवे, माःआन। हँकुःआ भूतकू सुसुदीःआ ईसू, मसी हवे, माःआन। हनालगा हाँय हँकूय डंटावतेरा अरू मेरेय बड़रा ओवागाडकू।
दो भूत समसावनेना हाँयग होड़ खिररी घड़ीन ईसू काट कुटीरे तबेरकियानखने कताया, “ईसू भाबी भगवानरीग बेटा! आम ईंग चिला लगाम हलकइनगींगतना?”
दो ईसू कतातेड, “दूर, सताय अरू जीव इनिंग हवे। ईंग अड़ाःकेडखन ईंग अपांग भगवान एचेरे तोनोंगीग ओरोय सेने अवेनेना।
हाँय बेगर बोरते अरजी ओड़ाःरेय कतागोड ञवना। दो हाँयराः बदीरे पिरिसकी अरू अकिला अयूमतेरा दो हँकिन हाँय अँकिन ओड़ाःरेकिन राःतिरिया अरू भगवानराः दूर अनउर नपायतेकिन कता उदुःवातेडिया।
अदोम एहूदाकू एटाः एटाः सहरकूनरे सेनेडखन होड़कू अते भूतकूकू उडुंगा। हँकुःआ होड़कू ईसूराः ञावते भूतकू उडुंगगुः लगाकू बरमाःआ। हँकू नाःआ इयाकू कताया, “पउलूस परसारगेतना हाँयग ईसूराः ञावते उडुंग वेग लगाले हुकुमगेतना।”
अपे अजइतयनापे। हनते हों अपे भगवानरिकुःआ सेवकिया होड़कू हवे। हनालगा अपे अजइतयनाले, माःआन ओंगोलकेडखन कसूर जीव जियाः लगा बुइद अहापे तुलाय।
अरू मुरुक बगरा होड़कू हों हँकूराः सनहा-सनहिःआ दूरकू साबता, अरू हँकुःआ होड़कू अते, होड़कू सताय दूरकू बदीगेता।