19 एकूब अरूय कताया, “दो ईंगरिकुःआ वपक बोपोहकूतिंग ईंग नाःआ कतारे नाःआ फड़ियाविंग एमेयतना। भगवानकू मनेवाता हँकुःआ बेगर एहूदाकू लगा बोझाबू एमेयता दो हना नपाय कोवानेःआ।
दो नाःआ इया इदान दो अपे चिला लगा बेगर एहूदाकू, एहूदाकूराः नियम मनाः लगा बोझा एमेवाडकूखन भगवानपे अंदजावतना? नाःआ बोझा अबूरिकुःआ खुटिपहार होड़कू अरू अबू हों मेरबू मनाव अवेनतना।
अले नाःआ इयाले अयूमकेरा, अले अते तोनोंग तोनोंग होड़कू अपे एचेरे सेनेकियानखन हँकूराः कताते अपेराः जीवकू एचे कुहकावगोतेरा अरू अपेराः जीवकू बहकावगोतेडा। मनदो अले हँकू एचेरे तोनोंग हातपात मेरले एमेवागाडकुःआ।
नाःआ कताकून अड़ाःकेडखन अपे एचेरे अरू तोनोंगाः बोझा अहा होयाः लगा भगवानराः सुद बिरुवा लगा अरू अले लगा हों नपाय लगावनेना।
मनदो आम बदीरे हँकुःआ एहूदाकू एचेरे तोनोंगीग लालिसकेडखने कताया, हाँय बेगर एहूदाकू तलारेय दोहोनता अरू हँकुःआ एहूदाकू अँकूरिकुःआ लइंकू खतनाकू लगा कोवानेःआ अरू मोसेसराः नियम इया तोनोंगाः रिती-बिधी एचेय लगा कोवानेःआ माःआने चेड उदुःवालेतना।
मनदो बेगर एहूदा बिसवासी होड़कू अबू ओंगोल रायनेना हनाले ओजाः इदीतेरा, अपे मुरतीकून मड़ंगरे मंडावतो तोनोंगाः जिनिसकून अहापे जोम, बलंगी अरू अइठाव गोएगतो जानरकूराः मास कहियो जोजोम लगा कोवानेःआ, अरू सनहा-सनहीते तोरे दोहोन लगा इदा, माःआन।”
मड़ंगरे दिमसकूस सहररिकुःआ होड़कू, अरू हनते एरुसलेमरिकुःआ होड़कू, अरू जमा एहूदिया राइजरिकुःआ होड़कू, अरू बेगर एहूदाकू जमाकू अँकूराः जीव कसूर अते भगवान अगी कुदाकेडखन, भगवानराः ओंगोल इयाःआ बुताकूनकू एचेय लगा ईंग परसारगोड ञवना।
अदोम होड़कू सनातायते बिसवासी होड़कू मेरकू दोहोगान अरू लबरा बराहीलकू इयाकू दोहोना। ईसू मसी अबूय अजइतगोतेडबुःआ, मनदो हना अजइत अते एहूदाकूराः खतनात नियमकून एचे मनावकेडबूखन बेगारी होड़कू बड़ाँवबू लगाकू चहाःआ।
हँकू अँननकू कतायतना, पउलूस अरू सउंगताकूतेन हँकू एचेरेकू सेनेड मेला, हँकू नपायतेकू नेत-नेवारतेडकुःआ, माःआन। हँकू अले एचेरे अपे बदीरे नाःआ होंकू कता उदुःगेता, हँकूराः जीव बदलावयना अरू जीव मेर दोहोनता हना मुरतीकून अड़ाःकेडखन जीयत अरू सताय भगवानकू मनवेयतना,