15 मनदो हँकू मेरकू बिसवासगाड अरू हाँय एचेरेकू कतातेड, “आम बउड़ाहायनाम जा?” मनदो हाँय अरूय कतातेड, “हना इया कोवान। सनातायरे हाँय बहरी चड़ाँत इदानिया।” दो हँकू कतातेड, “दो हाँय पतरसराः रवा हवे।”
“अपे ईंगपे अयूम, ईंग एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू अते तोनोंगीग हुडिंगीग होड़ अहापे आड-बेकारवाय। सेरमो देसरे नँकूरिकुःआ अगुरादार बराहीलकू, हंडा इदानिया ईंगरीग अपांग भगवान सुदा सगर बेला इदानकुःआ।
“ईंग ईसू जियाव रेमतोयिंग ञेलतिरिया।” मरियम नाःआ कताय कता उदुःआ, मनदो हँकू मेरकू बिसवासगाड।
हना तयोमते हँकू गारहगोटोंग मूक चेलाकू जोजोम लगाकू दुड़ुःकुःआ दो, ईसू हँकू एचेरे अनँयग एचे ञेलेयान। ईसू जियाव रेमयनाय, हना होड़कू उदुःवाकुःआ, दो हँकू मेरकू बिसवासगाड अते ईसू हँकूराः बेगर बिसवास अरू केटेग जीव अतेय डंटावतेडकुःआ।
मी घंटा तयोमरे अरू मी होड़ पका-निकाय कताया, “सतायरे, नाँय हों गलील छतररीग होड़ हवे। हनालगा नाँय हों ईसू सुदाय दोनोहोना।”
अइमीकू कताया हना बड़रा हँकू लगा लबरा कहड़ी इया लगावनेना। अरू हना बड़रा हँकू मेरकू बिसवासगाड।
पतरस दुवाररे अरूय टोकोःगोड ञवना। हनते हँकू दुवारकू गीगतेड दो हाँय ञेलतिडिगखनकू बयावयान।
हनमेला पिसतूस पउलूसराः बड़रा सेरमो अलंगतेय तेलातेडखन मुरुक सटीतेय कतावाया, “ने पउलूस, आम बउड़ाहा इदानमेःआ। आम मुरुकमे चेडकियानते बउड़ाहायनाम।”